«Ό, τι κάνετε σε ένα από αυτούς τους μικρούς που ανήκουν σ’ εμένα, είναι σ’ εμένα που το κάνετε» (Μτ. 25,40)… Ιδού για εσένα Μάρθα, ένας λόγος καταπραϋντικός. Είσαι ευλογημένη για την υπηρεσία σου, και θα έχεις ως ανταμοιβή την ανάπαυση που επιθυμείς. Τώρα ασχολείσαι με χίλιες φροντίδες: Δίνεις την αναγκαία τροφή, στη θνητή ζωή των ανθρώπων, ακόμα και όταν πρόκειται για αγίους. Αλλά όταν θα έχεις φθάσει στην πατρίδα που βρίσκεται στο τέρμα της πορείας μας, θα βρεις αλλοδαπούς να σε υποδεχτούν, πεινασμένους στους οποίους θα δώσεις να φάνε, διψασμένους στους οποίους θα δώσεις να πιούνε, αρρώστους να φροντίσεις, καβγατζήδες να συμφιλιώσεις, νεκρούς να θάψεις; Δεν θα υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Τι θα συναντήσουμε; Εκεί θα βρεις αυτό που η Μαρία έχει διαλέξει, διότι εκεί επάνω θα τρεφόμαστε χωρίς να οφείλουμε να δώσουμε σε άλλους να φάνε. Εκεί επάνω θα πραγματοποιηθεί τέλεια αυτό που η Μαρία επέλεξε όταν δεν μάζευε παρά ψίχουλα που έπεφταν από την αφθονία της τράπεζας του Λόγου του Θεού. Θέλεις να μάθεις αυτό που θα υπάρχει εκεί επάνω; Ο Κύριος το λέει όταν μιλά για τους δούλους του: «Αλήθεια, σας το λέω: ο κύριος θα τους βάλει να καθίσουν στο τραπέζι και περνόντας από τον ένα στον άλλο, θα τους υπηρετήσει» (Λκ. 12,37).
↧