Διαβάζοντας τις Γραφές, φαίνεται φανερά ότι η πρόταση του Ευαγγελίου δεν συνίσταται μόνο σε μια προσωπική σχέση με το Θεό… Η πρόταση είναι η Βασιλεία του Θεού (Λκ. 4,43), έγκειται στο να αγαπά κανείς το Θεό που βασιλεύει μέσα στον κόσμο. Στο μέτρο που θα κατορθώσει να βασιλεύει ανάμεσά μας, η κοινωνική ζωή θα είναι ένα πεδίο αδελφοσύνης, δικαιοσύνης, ειρήνης, αξιοπρέπειας για όλους. Επομένως, τόσο η αναγγελία όσο και η χριστιανική εμπειρία τείνουν να προκαλέσουν κοινωνικές συνέπειες. Ας αναζητήσουμε το Βασίλειό του: «Αναζητήσετε πρώτα το Βασίλειό του και τη δικαιοσύνη, και όλα αυτά θα σας δοθούν επί πλέον» (Μτ. 6,33). Το σχέδιο του Ιησού είναι να εγκαταστήσει το Βασίλειο του Πατέρα του, ζητά από τους μαθητές του: «Κηρύξετε ότι το Βασίλειο των ουρανών είναι κοντά» (Μκ. 10,7). Προκαταβολικά και αυξανόμενο ανάμεσά μας, το Βασίλειο αφορά τα πάντα και μας υπενθυμίζει την αρχή της διάκρισης που ο Πάπας Παύλος ο 6ος πρότεινε σε σχέση μα την πραγματική ανάπτυξη: «Όλους τους ανθρώπου και κάθε άνθρωπο». Γνωρίζουμε ότι « ο ευαγγελισμός δεν θα ήταν πλήρης αν δεν είχε υπόψη του τις συγκεκριμένες σχέσεις και διαρκείς που υπάρχουν ανάμεσα στο Ευαγγέλιο και τη ζωή, την προσωπική, την κοινωνική του ανθρώπου» (Παύλου 6ου). Πρόκειται για το κριτήριο της παγκοσμιότητας, κύριο χαρακτηριστικό του δυναμισμού του Ευαγγελίου, από τη στιγμή που ο Πατέρας επιθυμεί όπως «σωθούν όλοι οι άνθρωποι» (1Τιμ. 2,4) και ότι το σχέδιό του σωτηρίας συνίσταται στο «να περιλάβει τα πάντα, και τα ουράνια και τα επίγεια, κάτω από ένα Κύριο, τον Χριστό» (Εφ. 1,10). Η αποστολή έχει ως εξής: «Πηγαίνετε σ’ ολόκληρο τον κόσμο, αναγγείλατε το Ευαγγέλιο σ’ ολόκληρη τη δημιουργία» (Μκ.16,15), γιατί «η δημιουργία σε αναμονή, περιμένει την αποκάλυψη των παιδιών του Θεού» (Ρωμ. 8,19). Ολόκληρη τη δημιουργία σημαίνει επίσης όλες τις πλευρές της ανθρώπινης φύσης, ώστε «η αποστολή της αγγελίας της Καλής Είδησης του Ιησού Χριστού να έχει παγκόσμια εμβέλεια. Η εντολή του της αγάπης αγκαλιάζει όλες τις πλευρές της ύπαρξης, όλα τα πρόσωπα, όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής και όλους τους λαούς. Τίποτα του ανθρώπου δεν μπορεί να θεωρηθεί ξένο».
↧