Βρίσκονται σε πλήρη πλάνη, όσοι απορρίπτουν το σχέδιο του Θεού για τη δημιουργία, αρνούνται τη σωτηρία της σάρκας και περιφρονούν τη σκέψη της αναγέννησής της διακηρύττοντας ότι είναι ανίκανη να λάβει μια φύση άφθαρτη. Αν δεν υπάρχει σωτηρία για τη σάρκα, τότε ο Κύριος δεν μας εξαγόρασε με το αίμα του, το ποτήρι της ευχαριστίας δεν είναι κοινωνία στο αίμα του, και ο άρτος που τεμαχίζουμε δεν είναι κοινωνία στο σώμα του (1Κορ. 10,16). Διότι… είναι επειδή έγινε αληθινός άνθρωπος που ο Λόγος του Θεού μας εξαγόρασε με το αίμα του… Επειδή είμαστε τα μέλη του (1Κορ. 10,16) και επειδή τρεφόμαστε από τη δημιουργία του…, διακήρυξε ότι το ποτήρι, παρμένο από τη δημιουργία, είναι το αληθινό σώμα του, μέσω του οποίου τα σώματά μας μεγαλώνουν. Επομένως, αν το ποτήρι που ετοιμάσαμε, και ο άρτος που παρασκευάσαμε λαβαίνουν το Λόγο του Θεού και αποβαίνουν ευχαριστία, δηλαδή το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, που δυναμώνουν και στερεώνουν την ουσία της σάρκα μας, πως μπορεί κάποιος να ισχυρίζεται ότι η σάρκα είναι ανίκανε να λαβαίνει το δώρο του Θεού, την αιώνια ζωή; Η σάρκα μας αληθινά τρέφεται με το Αίμα και το Σώμα του Χριστού, και είναι μέλος του σώματος του Χριστού, όπως το αναφέρει ο άγιος Παύλος: «Είμαστε μέλη του σώματός του, σχηματισμένοι από τη σάρκα του και τα οστά του» (Εφ. 5,30 και Γεν. 2,23). Δεν το λέει αυτό για ένα οποιοδήποτε πνευματικό και αόρατο άνθρωπο… : μας μιλά για τον αυθεντικό ανθρώπινο οργανισμό, ο οποίος αποτελείται από σάρκα, νεύρα και οστά. Είναι αυτός ο οργανισμός που τρέφεται από το ποτήρι που είναι το αίμα του Χριστού, και δυναμώνεται με τον άρτο που είναι το σώμα του… Και τα σώματά μας που τρέφονται από αυτή την ευχαριστία, μετά που επέστρεψαν στη γη…, θα αναστηθούν στο καιρό τους, όταν ο Λόγος, η Ομιλία του Θεού, θα τους χαρίσει την ανάσταση, «για τη δόξα του Θεού Πατέρα» (Φιλ.2,11).
↧