«Λάβετε, φάγετε: αυτό είναι το σώμα μου… Λάβετε πιείτε: αυτό είναι το αίμα μου» (Μτ. 26,26…). Όταν ο ίδιος ο Κύριος διακήρυξε, αναφερόμενος στον άρτο: «Αυτό είναι το σώμα μου», ποιος μπορεί ακόμη να διστάσει; και όταν ο ίδιος επιβεβαιώνει κατηγορηματικά: «Αυτό είναι το αίμα μου», ποιος μπορεί να αμφιβάλλει; … Είναι επομένως με πλήρη βεβαιότητα που συμμετέχουμε στο σώμα και στο αίμα του Χριστού. Διότι, κάτω από τη μορφή του άρτου, είναι το σώμα που δίνεται, και κάτω από τη μορφή του κρασιού, είναι το αίμα του που σου δίνεται, ώστε συμμετέχοντας στο σώμα και στο αίμα του Χριστού να γίνεσαι ένα σώμα και ένα αίμα με το Χριστό … Με τον τρόπο αυτό, σύμφωνα με τον άγιο Πέτρο, γινόμαστε «συμμέτοχη της θεϊκής φύσης» (2 Π. 1,4). Άλλοτε ο Χριστός μιλώντας με τους Ιουδαίους, έλεγε: «Αν δεν φάτε τη σάρκα μου και δεν πιείτε το αίμα μου, δεν θα έχετε τη ζωή μέσα σας». Αλλά εκείνοι, όπως δεν καταλάβαιναν, πνευματικά, τα λόγια αυτά έφυγαν σκανδαλισμένοι… Υπήρχαν επίσης στην παλαιά Διαθήκη, οι άρτοι της προσφοράς, αλλά δεν υπάρχει πλέον λόγος να προσφέρουμε τους άρτους αυτούς της παλαιάς Διαθήκης. Στη Νέα Διαθήκη, υπάρχει «ένας άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό» και «ένα ποτήρι της σωτηρίας» (Ιω. 6,41 Ψ. 115,4). Γιατί όπως το ψωμί είναι καλό για το σώμα, ο Λόγος ταιριάζει τέλεια στην ψυχή. Ο άγιος Δαβίδ, επίσης, σου εξηγεί τη δύναμη της ευχαριστίας όταν λέει: «Ετοίμασες εμπρός μου ένα τραπέζι, απέναντι στους εχθρούς μου» (Ψ. 22,5)… Γιατί μιλά αν όχι για το μυστηριώδες και μυστικό τραπέζι που ο Θεός μας ετοίμασε ενάντια στον εχθρό μας, τους δαίμονες;… «Και το ποτήρι με μεθά Όπως το καλύτερο» (βλ. 5 των Εβδομήκοντα). Εδώ μιλάει για το ποτήρι που ο Ιησούς πήρε στα χέρια του όταν ευχαρίστησε και είπε: «Αυτό είναι το αίμα μου που χύθηκε για τους πολλούς για την άφεση των αμαρτιών» (Μτ. 26,28)… Ο Δαβίδ έψελνε πάνω στο θέμα: «Το ψωμί δυναμώνει την καρδιά του ανθρώπου και το λάδι δίνει χαρά στο πρόσωπο» (Ψ. 103,15). Δυνάμωσε την καρδιά σου λαβαίνοντας αυτό τον άρτο ως τροφή πνευματική, και κατάστησε χαρούμενο το πρόσωπο της ψυχής σου.
↧