Όπως το ελάφι ποθεί τις πηγές των υδάτων, *
έτσι ποθεί εσένα, Θεέ, η ψυχή μου.
Δίψασε η ψυχή μου για τον Θεό, τον Θεό τον ζώντα: *
πότε θα έρθω και θα δω του Θεού το πρόσωπο;
Τα δάκρυα είναι το ψωμί μου μέρα και νύχτα, *
ενώ συνεχώς μου λένε: «Πού είναι ο Θεός σου;».
↧
