Η Εκκλησία «σε έξοδο» είναι η κοινότητα των μαθητών ιεραποστόλων που παίρνουν την πρωτοβουλία, που δεσμεύονται, που συνοδεύουν, που παράγουν καρπούς και γιορτάζουν… Η κοινότητα που μεταδίνει το Ευαγγέλιο αποκτά την εμπειρία ότι ο Κύριος παίρνει την πρωτοβουλία, και προηγείται στην αγάπη (1Ιω. 4,10). Και εξαιτίας αυτού, δεν διστάζει να προχωρεί, να παίρνει πρωτοβουλίες χωρίς φόβο, να πηγαίνει προς τη συνάντηση, να αναζητά εκείνους που βρίσκονται μακριά και να φτάσει μέχρι τα σταυροδρόμια για να καλέσει τους αποκλεισμένους (Λκ. 14,23). Έχοντας κάνει την εμπειρία της ευσπλαχνίας του Θεού και της δύναμης της διάδοσης, αισθάνεται την αστείρευτη επιθυμία να προσφέρει ευσπλαχνία. Ας τολμήσουμε λίγο περισσότερο να παίρνουμε πρωτοβουλία! Επομένως, η Εκκλησία ξέρει «να δεσμεύεται». Ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια στους μαθητές. Ο Κύριος εμπλέκεται επίσης, και εμπλέκει τους δικούς του, κάνοντάς τους να γονατίσουν εμπρός στους άλλους για να τους πλένουν. Αλλά αμέσως μετά είπε στους μαθητές του: «Θα είσαστε μακάριοι, εφόσον το εφαρμόσετε». Η κοινότητα που ευαγγελίζει, με τα έργα και τις πράξεις, εμπλέκεται στην καθημερινή ζωή των άλλων, μικραίνει τις αποστάσεις, ταπεινώνεται μέχρι την προσβολή αν είναι αναγκαίο, και παίρνει πάνω της την ανθρώπινη ζωή, αγγίζοντας τη σάρκα του Χριστού που πονάει στο πρόσωπο του λαού. Οι ευαγγελιστές έχουν επίσης «τη μυρωδιά των προβάτων» και τα πρόβατα ακούνε τη φωνή τους (Ιω. 10,3).
↧