Εκείνοι που έχουν το Πνεύμα για κύριο Δεν έχουν ανάγκη από τη γνώση που έρχεται από τους ανθρώπους Αλλά, φωτισμένοι από το φως αυτού του Πνεύματος, Κοιτάζουν τον Υιό , βλέπουν τον Πατέρα και προσκυνούν την Τριάδα των προσώπων, Το Θεό μοναδικό, που από τη φύση είναι ένας με τρόπο ανέκφραστο… Σταμάτα, άνθρωπε, τρέμε, εσύ που είσαι από φύση θνητή, Και σκέψου ότι αντλήθηκες από το χάος Και βγαίνοντας από τα σπλάχνα της μητέρας σου Είδες τον κόσμο που δημιουργήθηκε πριν από εσένα. Και αν κατόρθωνες να γνωρίσεις το ύψος του ουρανού Ή να προσδιορίσεις τη φύση Του ήλιου, της σελήνης και των άστρων, Όπου παραμένουν σταθεροί και πως μετακινούνται…, Ή ακόμη και τη φύση της γης, απ’ όπου βγήκες, Τα όριά της και τις διαστάσεις της, το πλάτος και το μήκος της…, Αν είχες ανακαλύψει τον προορισμό κάθε πράγματος Και αν είχες μετρήσει την άμμο της θάλασσας Και αν είχες κατορθώσει να γνωρίσεις τη δική σου φύση…, Τότε θα μπορούσες να ονειρεύεσαι το δημιουργό σου, Το πώς μέσα στην Τριάδα η ενότητα παραμένει χωρίς ανάμειξη Και μέσα στην ενότητα, την Τριάδα χωρίς διαχωρισμό. Αναζήτησε το Πνεύμα!... Ίσως ο Θεός να σε παρηγορήσει και να σου δώσει, Όπως ήδη σου έδωσε να δεις τον κόσμο Και τον ήλιο και το φως της ημέρας, Ναι, δέχεται να σε φωτίζει τώρα με τον ίδιο τρόπο…, Να σε φωτίζει με το φως του τριπλού Ήλιου… Θα κατανοήσεις τότε τη χάρη του Πνεύματος: ότι, ακόμη και απών, είναι παρών με τη δύναμή του Και ότι, παρών, δεν τον βλέπει κανείς εξαιτίας της θεϊκής του φύσης, Και ότι είναι παντού και πουθενά. Αν επιδιώκεις να τον δεις με τρόπο αισθητό, Που θα τον βρεις; Απλά, θα πεις, πουθενά. Αλλά εάν έχεις τη δύναμη να τον δεις πνευματικά, Είναι αυτό μάλλον που φωτίζει το πνεύμα σου Και θα ανοίξει τα μάτια της καρδιάς σου.
↧