Ευλόγησε, ψυχή μου, τον Κύριο. *
Κύριε Θεέ μου, πάρα πολύ μεγαλύνθηκες!
Ενδύθηκες μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα, *
Πόσο μεγάλα τα έργα σου, Κύριε! †
Τα πάντα με σοφία ποίησες, *
γέμισε η γη από τα πλάσματά σου.
Κρύβεις το πρόσωπό σου, τρέμουνε· παίρνεις πίσω το Πνεύμα σου, πεθαίνουν και χώμα ξαναγίνονται.
αφαιρείς το πνεύμα τους, κι αφανίζονται, *
και στο χώμα τους επιστρέφουν.
Εξαποστέλλεις το πνεύμα σου και δημιουργούνται, *
και το πρόσωπο της γης ανανεώνεις.
Αιώνια ας είναι η δόξα του Κυρίου, *
ας ευφρανθεί ο Κύριος για τα έργα του.
Αυτός που επιβλέπει τη γη και την κάνει να τρέμει, *
αγγίζει τα βουνά κι αυτά καπνίζουν.
Θα εξυμνώ τον Κύριο στη ζωή μου, *
θα ψάλλω στον Θεό μου ωσότου θα υπάρχω.
Γλυκό ας του είναι το ποίημά μου, *
κι εγώ θα ευφραίνομαι για τον Κύριο.
↧