Η συνάντηση της Édith Stein με το χριστιανισμό δεν την οδηγεί να απαρνηθεί τις ιουδαϊκές ρίζες της, απεναντίας την βοηθά να τις ανακαλύψει σε πληρότητα… Στην πραγματικότητα όλος ο δρόμος της τελειότητας χριστιανικής ξετυλίγεται κάτω από το σημείο, όχι μόνο της ανθρώπινης αλληλεγγύης με το λαό της από προέρχεται, αλλά επίσης μιας αληθινής μοιρασιάς πνευματικής με την κλήση των παιδιών του Αβραάμ, σημαδεμένα από το μυστήριο του καλέσματος και «των αμετάκλητων δώρων» του Θεού. Ιδιαίτερα έκανε δικό της τον πόνο του ιουδαϊκού λαού, στο μέτρο που αυτός αγρίευε στη διάρκεια του άγριου διωγμού των Ναζί, που παραμένει μαζί με άλλες εκφράσεις του ολοκληρωτισμού, που είναι μία από τις σκοτεινότερες και εξευτελιστικές ενέργειες της Ευρώπης του αιώνα μας. Ένοιωσε τότε, μέσα στη συστηματική εξόντωση των ιουδαίων, που ο σταυρός του Χριστού φορτώθηκε στην πλάτη του λαού της, και τον οποίο βίωσε ως προσωπική συμμετοχή στο σταυρό τη μεταφορά της και εκτέλεσή της στη θλιβερής μνήμης στο Auschwitz-Birkenau… Στρεφόμαστε σήμερα προς την αγία Θηρεσία-Βενεδίκτη του Σταυρού, αναγνωρίζοντας στη μαρτυρία της ως αθώου θύματος, αφενός, τη μίμηση του θυσιασμένου Αμνού και τη διαμαρτυρία που πρόβαλε ενάντια στις προσβολές των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσώπου, αφετέρου, το κίνητρο της ανανεωμένης συνάντησης ανάμεσα σε ιουδαίους και χριστιανούς, η οποία, στη γραμμή της Β’ Συνόδου του Βατικανού, γνωρίζει μια περίοδο όλο υποσχέσεις αμοιβαίας προσέγγισης. Το να ανακηρύττουμε σήμερα την Édith Stein επίσης προστάτιδα της Ευρώπης σημαίνει να ξεδιπλώνουμε πάνω στον ορίζοντα της γηραιάς Ηπείρου ένα λάβαρο σεβασμού, ανοχής και αποδοχής, που καλεί τους άνδρες και τις γυναίκες να γνωρίζοντας και να αποδέχονται αμοιβαία πέρα από τις διαφορές φυλής, κουλτούρας και θρησκείας, ώστε να σχηματίσουμε μια κοινωνία αληθινά αδελφική. Είθε η Ευρώπη να αναπτύσσεται! Θα μπορούσε άραγε να προοδεύει σε πνεύμα, στη γραμμή της καλύτερης ιστορίας της, την οποία βρίσκει ακριβώς στη αγιοσύνη την υπέρτατη έκφρασή της.
↧