Είναι η μέθοδος του διαβόλου να μπλέκει με το ψέμα με την αλήθεια και να του δίνει εμφάνιση και χρώμα, ώστε ευκολότερα να ξεγελάσει τις απλές ψυχές και εύκολες να σαγηνευτούν. Είναι ο λόγος για τον οποίο στη σπορά του εχθρού, ο Κύριός μας δεν μιλά για τα ζιζάνια, που μοιάζουν πολύ στο σιτάρι. Στη συνέχεια φανερώνει τον τρόπο με τον οποίο ο εχθρός ενεργεί: «ενώ οι άνθρωποι κοιμόντουσαν». Αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος τον οποίο διατρέχουν οι υπεύθυνοι της Εκκλησίας, στους οποίους εμπιστεύτηκε τη φύλαξη του χωραφιού, ο κίνδυνος αυτός εξάλλου δεν απειλεί μόνο τους υπευθύνους, αλλά και τους πιστούς. Αυτό μας φανερώνει επίσης ότι η πλάνη έρχεται πάντοτε μετά την αλήθεια. Οι ψευδοπροφήτες έρχονται μετά τους αληθινούς […] Ο Χριστός μας το λέει αυτό για να μας μάθει να μην αποκοιμόμαστε […], να ζούμε σε μεγάλη επαγρύπνηση. Σε ένα άλλο μέρος λέει: «Όποιος μείνει πιστός μέχρι τέλος, θα σωθεί» (Μτ. 10,22). Παρατήρησε τώρα το ζήλο των υπηρετών, επιθυμούν να ξεριζώσουν τα ζιζάνια αμέσως. Αν και παραλογίζονται αυτό φανερώνει τη φροντίδα τους για τον καλό το σπόρο. Δεν επιδιώκουν παρά ένα πράγμα: όχι να εκδικηθούν αυτόν που έσπειρε τα ζιζάνια, αλλά να σώσουν τη σπορά […] Τι απαντά ο Διδάσκαλος; «Όχι αμέσως». Υπέροχη απάντηση που απαγορεύει τους πολέμους, τη βία, το χύσιμο του αίματος εξαιτίας της Εκκλησίας. Ναι, πρέπει να προφυλάξουμε τη ζωή των αιρετικών, ειδάλλως θα ανάβαμε παντού πολέμους και χωρισμούς ασταμάτητους. «Περιμένετε την κατάλληλη στιγμή […]. Κάνετε υπομονή, γιατί μπορεί να προκύψει σκοτάδι από την πλάνη τους και τα ζιζάνια να αποβούν σιτάρι […] Αν τα ξεριζώσετε τώρα, θα βλάψετε τη σπορά, ξεριζώνοντας αυτούς που μπορεί να γίνουν καλύτεροι».
↧