«Ο Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές του να ανεβούν πάνω στη βάρκα και να πάνε στην απέναντι όχθη πριν από εκείνον, ενώ εκείνος θα απέλυε τα πλήθη». Τα πλήθη δεν μπορούσαν να περάσουν στην απέναντι όχθη, δεν ήταν εβραϊκά με την πνευματική έννοια του όρου, που μεταφράζεται με «ανθρώπους της άλλης όχθης». Το έργο αυτό αφορούσε τους μαθητές του Ιησού: το να περάσει κανείς στην απέναντι όχθη, σημαίνει να ξεπεράσει το Ορατό και το υλικό, αυτές οι πρόσκαιρες πραγματικότητες, και να φθάσουν πρώτοι προς το αόρατο και το αιώνιο […] Και όμως οι μαθητές δεν κατόρθωσαν να περάσουν στην απέναντι όχθη […], ήθελε ίσως να τους διδάξει εμπειρικά ότι χωρίς εκείνον δεν θα μπορούσαν να το κατορθώσουν […] Τι είναι αυτή η βάρκα στην οποία ο Ιησούς υποχρεώνει τους μαθητές να ανεβούν; Δεν πρόκειται μήπως για τον αγώνα ενάντια στους πειρασμούς και για τις δύσκολες περιστάσεις; […] Στη συνέχεια ανέβηκε στο βουνό, απόμερα, για να προσευχηθεί. Για ποιους προσεύχεται; Πολύ πιθανώς για τα πλήθη, ώστε, απομακρυσμένοι μετά που έφαγαν τους ευλογημένους άρτους, να μην κάνουν τίποτα αντίθετο από αυτή την απομάκρυνσή τους από τον Ιησού. Για τους μαθητές επίσης […], να μην τους συμβεί κανένα κακό πάνω στη γη εξαιτίας των κυμάτων και του αντίθετου ανέμου. Θα ήθελα πολύ να πω ότι είναι χάρη στην προσευχή του Ιησού που απεύθυνε στον Πατέρα του που οι μαθητές δεν είχαν καμιά ζημιά, ενώ η θάλασσα, τα κύματα και ο άνεμος ήταν δυνατοί εναντίον τους […]. Και εμείς, αν κάποια μέρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αναπόφευκτους πειρασμούς, ας θυμηθούμε ότι ο Ιησούς μας υποχρέωσε να ανεβούμε στη βάρκα, ότι δεν είναι δυνατό να φθάσουμε στην άλλη όχθη χωρίς να αντιμετωπίσουμε τη δοκιμασία των κυμάτων, και του αντίθετου ανέμου. Επίσης όταν θα βρεθούμε περιτριγυρισμένοι από πολλές και σκληρές δοκιμασίες, κουρασμένοι να ταξιδεύουμε ανάμεσα σ’ αυτές, με την αδυναμία των μέσων των δικών μας, να σκεφτούμε ότι η βάρκα μας βρίσκεται στη μέση της θάλασσας, και ότι τα κύματά της προσπαθούν «να μας βυθίσουν στην πίστη μας» (Τιμ. 1,19) […] Να είμαστε βέβαιοι τότε και ότι προς το τέλος της νύχτας, όταν «η νύχτα θα έχει προχωρήσει και η ημέρα να είναι κοντά» (Ρωμ. 13,12), ο Υιός του Θεού θα φθάσει κοντά μας για να καταστήσει τη θάλασσα ευνοϊκή βαδίζοντας πάνω στα νερά.
↧