Αυτός ο νέος διαισθάνεται ότι αν τίποτα δεν του λείπει στην αρετή, δεν έχει ακόμη τη ζωή. Είναι γι αυτό που έρχεται να τη ζητήσει από εκείνον που μόνος μπορεί να τη δώσει. Είναι βέβαιος ότι είναι εν τάξει απέναντι στο Νόμο. Εν τω μεταξύ ικετεύει τον Υιό του Θεού. Από τη μια πίστη περνά στην άλλη πίστη. Οι κάβοι του Νόμου δεν τον υπερασπιζόταν καλά απέναντι στους κλυδωνισμούς. Ανήσυχος εγκαταλείπει αυτό επικίνδυνο δέσιμο και έρχεται να ρίξει άγκυρα στο λιμάνι του Σωτήρα. Ο Ιησούς δεν τον κατηγορεί να έχει παραλείψεις απέναντι στο Νόμο, αλλά αρχίζει να τον αγαπά (Μκ. 10,21), συγκινημένος από αυτή την τοποθέτηση του καλού μαθητή. Αλλά του λέει ότι δεν είναι τέλειος […]: Είναι καλός εργάτης του Νόμου, αλλά οκνηρός ως προς την αιώνια ζωή. Είναι ήδη καλό, χωρίς αμφιβολία. «Ο άγιος Νόμος είναι ως παιδαγωγός (Ρωμ. 7,12 και Γαλ. 3,24) που διδάσκει με το φόβο και πορεύεται προς τις υπέροχες εντολές του Ιησού και προς τη χάρη του. «Ο Ιησούς είναι η πληρότητα του Νόμου για να δικαιώσει όσους πιστεύουν σ’ αυτόν» (Ρωμ. 10,4). Δεν είναι ένας σκλάβος που κατασκευάζει σκλάβους, αλλά δίνει την τιμή του υιού, του αδελφού, του συγκληρονόμου σε όσους εκπληρώνουν το θέλημα του Πατέρα (Ρωμ. 8,17 και Μτ. 12,50) […] Αυτή η λέξη «αν θέλεις» φανερώνει περίτρανα την ελευθερία του νέου. Εκείνος οφείλει να κάνει την επιλογή, είναι κύριος της απόφασής του. Αλλά είναι ο Θεός που δίνει, γιατί είναι ο Κύριος. Δίνει σε όσους το θέλουν και χρησιμοποιούν όλο το ζήλο τους και προσεύχονται, ώστε η σωτηρία να είναι δική τους επιλογή. Εχθρός της βίας, ο Θεός δεν εξαναγκάζει κανένα, αλλά προτείνει τη χάρη του σε όσους την αναζητούν και την προσφέρει σε όσους τη ζητούν, ανοίγει σε όσους κτυπούν (Μτ. 7,7).
↧