Φλεγόσουνα, φανέρωσες όπως το φως της δόξας Το απρόσιτο φως του είναι σου, Σωτήρα, Φώτισες μια ψυχή βυθισμένη στο σκοτάδι… Φωτισμένοι από το φως του Πνεύματος, Οι άνθρωποι κοιτάζουν τον Υιό, βλέπου τον Πατέρα Προσκυνούν την Τριάδα των Προσώπων, τον ένα Θεό… Γιατί ο Κύριος[Χριστός] είναι Πνεύμα (2Κορ. 3,17), Πνεύμα επίσης ο Θεός, ο Πατέρας του Κυρίου, Βέβαια ένα μόνο Πνεύμα, γιατί δεν χωρίζεται. Όποιος το κατέχει, κατέχει βέβαια τους τρεις Αλλά χωρίς σύγχυση… Γιατί ο Πατέρας υπάρχει και πως θα ήταν Υιός; Γιατί γεννήθηκε κατ’ ουσία. Υπάρχει ο Υιός και πως θα γίνει Πνεύμα; Το Πνεύμα είναι Πνεύμα – πως θα φανεί Πατέρας; Ο Πατέρας είναι Πατέρας που γεννά ασταμάτητα… Ο Υιός είναι Υιός γιατί είναι συνεχώς γεννημένος Γεννήθηκε πριν από το χρόνο. Βγαίνει χωρίς να αποκοπεί από τη ρίζα του. Αλλά είναι ταυτόχρονα ξεχωρισμένος χωρίς να είναι αποκομμένος Και ολόκληρος ένα με τον Πατέρα ο οποίος είναι ο Ζων, Και ο ίδιος είναι Ζωή και δίνει Ζωή σε όλους (Ιω. 14,6 και 10,28) Ό, τι έχει ο Πατέρας, ο Υιός επίσης. Ό, τι έχει ο Υιός, ο Πατέρας το έχει εξίσου. Βλέπω τον Υιό, βλέπω επίσης τον Πατέρα. Βλέπουμε τον Πατέρα σε όλα όμοιο με τον Υιό, Εκτός του ότι ο ένα γεννά και ο άλλος είναι αέναα γεννημένος… Πως ο Υιός βγαίνει από τον Πατέρα; Όπως ο λόγος βγαίνει από το πνεύμα. Πως διαχωρίζεται; Όπως η φωνή από το λόγο. Πως παίρνει σώμα; Όπως ο λόγος που γράφουμε… Πώς να δώσουμε ένα όνομα στο Δημιουργό των πάντων; Ονόματα, πράξεις, εκφράσεις, Τα πάντα ήλθαν στον κόσμο με εντολή του Θεού Γιατί έδωσε όνομα στα έργα του Και σε κάθε πραγματικότητα τη δική της ονομασία… Αλλά το όνομά το δικό του, δεν το γνωρίσαμε ποτέ Αν όχι «Θεός ανέκφραστος», όπως λέει η Γραφή (βλ. Γεν. 32,30). Αν, λοιπόν, είναι ανέκφραστος, δεν έχει όνομα, Αν είναι αόρατος, είναι μυστηριώδης, Αν είναι απλησίαστος, μόνος πάνω από κάθε λέξη, Πάνω από τη σκέψη όχι μόνο ανθρώπινη, Αλλά και από των αγγέλων, «Έδωσε στον εαυτό του την ασάφεια σαν καταφύγιο» (Ψ. 17,12). Τα πάντα εδώ κάτω ανήκουν στο σκοτάδι Αλλά εκείνος μόνος, ως φως, είναι έξω από το σκοτάδι.
↧