Σήμερα, τελούμε τη γέννηση της Μακάριας Παρθένου Μαρίας, από την οποία γεννήθηκε Εκείνος που είναι η ζωή όλων. Σήμερα γεννήθηκε η Παρθένος από την οποία θέλησε να γεννηθεί η σωτηρία όλων, ώστε να δώσει σ’ εκείνους που γεννιούνται για να πεθάνουν, την εξουσία να ξαναγεννηθούν στη ζωή. Έτσι μέσω εκείνης, κληρονομούμε τώρα την ευλογία, εμείς οι οποίοι, από την πρώτη μητέρα μας είχαμε γεννηθεί κάτω από την παλαιά καταδίκη. Ναι, είναι η νέα μητέρα αυτή που ανανέωσε σε νεότητα παιδιά γερασμένα, εκείνη που θεράπευσε το κακό ενός κληρονομικού γεράσματος, καθώς και όλες τις άλλες μορφές γεράσματος που είχανε προσθέσει. Ναι, αληθινά είναι μια μητέρα νέα εκείνη που συλλαμβάνει με τρόπο θαυματουργό τόσο απρόσμενο, παραμένοντας παρθένος, εκείνη που έφερε στον κόσμο Εκείνον που δημιούργησε τον κόσμο.[…] Υπέροχο νέο, αυτή η γόνιμη παρθενία! Αλλά πιο υπέροχο νέο, είναι ο καρπός που φέρνει στον κόσμο […] Ρωτάς πως μια παρθένος συνέλαβε το Σωτήρα; Όπως το άνθος του αμπελιού σκορπά το άρωμά του. Όταν πριν τη γέννηση της Μαρίας, το Πνεύμα που θα κατοικούσε μέσα της […] είπε το όνομά της: «Όπως το αμπέλι, παρήγαγα μια γλυκιά γεύση» (Εκκλ. 24,17 Βουλγκάτα) […] Όπως το άνθος δεν αλλοιώθηκε δίνοντας το άρωμά του, έτσι η αγνότητα της Μαρίας αν και γέννησε το Σωτήρα […] Και για εσένα επίσης, αν τηρείς την τελειότητα της αγνότητας, όχι μόνο «η σάρκα σου θα ανθίσει και πάλι» (Ψ. 27,7), αλλά μια αγιοσύνη προερχόμενη από το Θεό θα αναπτυχθεί σ’ ολόκληρο τον εαυτό σου. Το βλέμμα σου δεν θα είναι πλέον ελαττωματικό ή αφηρημένο, αλλά θα ωραιοποιηθεί με τη σεμνότητα […], όλο το πρόσωπό σου θα στολιστεί με τα άνθη της χάρης της αγνότητας.
↧