Παραμείνετε γενναίοι και συνεπείς στην ομολογία της ουράνιας δόξας. (…) Πορευτείτε με γενναιότητα και θα λάβετε το στεφάνι το ουράνιο Ο Κύριος είναι ο οδηγός σας και ο προστάτης σας. Εκείνος που είπε: «Ιδού θα είμαι μαζί σας μέχρι τη συντέλεια των αιώνων» (Μτ. 28,20) (…) Μακάρια η φυλακή που στέλνει στον ουρανό τους ανθρώπους του Θεού. (…) Τώρα, που τίποτα πλέον δεν βρίσκεται στην καρδιά σας και στις ψυχές σας παρά μόνο τα θεία διδάγματα και οι εντολές του Κυρίου τις οποίες χρησιμοποίησε το Άγιο Πνεύμα για να σας ενθαρρύνει να υπομένετε τα βασανιστήρια Τώρα που κανένας δεν σκέπτεται το θάνατο, αλλά στην αιωνιότητα, ούτε στον πρόσκαιρο θάνατο αλλά στην αθανασία ούτε στον πρόσκαιρο πόνο αλλά στην αιώνια δόξα, εφόσον λέχτηκε: «Ο θάνατος των δικαίων είναι πολύτιμος στα μάτια του Θεού» (Ψ. 115,15 Βουλγκάτα) και ακόμη στο μέρος που η Αγία Γραφή αναφέρεται στα βασανιστήρια που καθιερώνουν τους μάρτυρες του Θεού: Στα μάτια των ανθρώπων φαίνονταν να υποφέρουν μια τιμωρία, αλλά με την ελπίδα τους ζούσαν ήδη την αθανασία. (…) Θα είναι οι κριτές των εθνών και οι κύριοι των εθνών και ο Κύριος θα βασιλεύει επάνω τους για πάντα» (Σοφ. 3, 4.8) Όταν λοιπόν σκέπτεστε ότι θα κρίνετε και θα βασιλέψετε με το Χριστό, είναι αδύνατο να μην αναπηδάτε από ευτυχία, να μην ποδοπατάτε τις τωρινές δοκιμασίες με τη χαρά της μελλοντικής ευτυχίας. (…) Και ακόμη, ο Κύριος έδωσε τον εαυτό του ως παράδειγμα, γιατί διδάσκει ότι δεν μπορούμε να φθάσουμε στη Βασιλεία του παρά ακολουθώντας τον από τον ίδιο δρόμο που πήρε και Εκείνος: «Όποιος αγαπά τη ζωή θα την χάσει, αλλά όποιος παίρνει τις αποστάσεις του σ’ αυτό τον κόσμο, την διατηρεί για την αιώνια ζωή» (Ιω. 12,25). (…) Ο Άγιος Παύλος μας παροτρύνει το ίδιο, εφόσον επιθυμούμε να φθάσουμε εκεί που μας υποσχέθηκε ο Κύριος, οφείλουμε να μιμηθούμε τον Κύριο σε όλα: «Είμαστε παιδιά του Θεού. Εφόσον είμαστε τα παιδιά του, είμαστε επίσης και κληρονόμοι του, κληρονόμοι με το Χριστό, αν υποφέρουμε μαζί του, ώστε να είμαστε μαζί του και στη δόξα» (Ρωμ. 8,16…).
↧