Πόσο είναι μεγάλη και θαυμαστή, η δωρεά που ο Θεός μας κάνει, αδελφοί μου! Την ημέρα αυτή του Πάσχα, ημέρα της σωτηρίας, ο Κύριος ανασταίνεται και δίνει την ανάσταση σ’ ολόκληρο τον κόσμο… Είμαστε το σώμα του (1Κορ. 12,27)…, και τα μέλη του ανασταίνονται μαζί του…, μας κάνει να περάσουμε από το θάνατο στη ζωή. «Πάσχα» στα εβραϊκά σημαίνει πέρασμα …, Και τι πέρασμα! Από την αμαρτία στη δικαιοσύνη, από το σφάλμα στην αρετή, από τα γεράματα στην ηλικία του παιδιού… Χθες, η κατάντια της αμαρτίας μας οδηγούσε στην παρακμή, αλλά η ανάσταση του Χριστού μας αναγεννά στην αθωότητα των μικρών παιδιών. Η χριστιανική απλότητα κάνει δική της την παιδική αθωότητα. Το παιδί είναι χωρίς εκδίκηση, δεν γνωρίζει την πονηριά, δεν τολμά να χτυπήσει. Έτσι το παιδί που γίνεται ο χριστιανός δεν εκνευρίζεται όταν τον βρίζουν, δεν υπερασπίζεται εαυτόν όταν του παίρνουν κάτι, δεν ανταποδίδει τα χτυπήματα που του δίνουν. Ο Κύριος απαιτεί μάλιστα να προσεύχεται για τους εχθρούς του, να αφήσει το ρούχο του όταν του παίρνουν το επανωφόρι και να τείνει το άλλο μάγουλο σε όποιον τον χτυπά στο ένα (Μτ. 5,39 …). Η παιδική αθωότητα του Χριστού υπερβαίνει αυτή των ανθρώπων… Στους αποστόλους ήδη ηλικιωμένους και ώριμους ο Κύριος λέει: «Αν δεν αλλάξετε να γίνετε σαν τα παιδιά δεν θα μπείτε στη βασιλεία των ουρανών» (Μτ. 18,3). Τους στέλνει στο ξεκίνημα της ζωής τους, τους προτρέπει να ξαναβρούν την παιδική τους ηλικία, ώστε αυτοί οι άνθρωποι των οποίων οι δυνάμεις υποχωρούν ήση να ξαναγεννηθούν με την αθωότητα της καρδιάς.
↧