Οι ανεξάντλητες, ελπίδα και η ευσπλαχνία του Θεού μας στηρίζουν μέσα στο θόρυβο των συγκινήσεων και το πλήθος των εναντιώσεων, Είναι με εμπιστοσύνη που προστρέχουμε στο μυστήριο της Συμφιλίωσης όπου ο Κύριος μας περιμένει σε κάθε στιγμή όπως ένας εύσπλαχνος Πατέρας. Βέβαια, εμπρός του, έχουμε συνείδηση ότι δεν αξίζουμε τη συγνώμη του, αλλά δεν αμφιβάλουμε για την άμετρη ευσπλαχνία του. Ας ξεχάσουμε λοιπόν, τις αμαρτίες μας, όπως ο Θεός το έκανε πριν από εμάς. Δεν πρέπει να επανερχόμαστε, ούτε με τη σκέψη ούτε στην εξομολόγηση, πάνω στα σφάλματα που έχουμε ήδη ομολογήσει στις προηγούμενες εξομολογήσεις. Χάρη στην ειλικρινή μεταμέλειά μας, ο Κύριος τις έχει συγχωρήσει μια για πάντα. Το να θέλει κανείς να επανέλθει για σφάλματα συγχωρημένα μόνο και μόνο για να συγχωρηθούμε ακόμη μια φορά ή γιατί αμφιβάλλουμε ότι είναι πλήρως και αληθινά συγχωρημένες, αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί ως αμφιβολία στην καλοσύνη του Θεού; Αν αυτό μπορεί να επιφέρει μια ανακούφιση, μπορείς να ξανασκεφτείς τα σφάλματα με τα οποία πρόσβαλες τη δικαιοσύνη του Θεού, στη σοφία του, στην ευσπλαχνία του, αλλά μόνο για να κλάψεις με σωτήρια δάκρυα μετάνοιας και αγάπης.
↧