Για να γίνει Μητέρα του Λυτρωτή, η Μαρία: «προικίστηκε από το Θεό με χαρίσματα ανάλογα του έργου που προοριζόταν» (Β’ Βατικανή: Φως των Εθνών 56). Ο αρχάγγελος Γαβριήλ, τη στιγμή του Ευαγγελισμού την χαιρετά ως την «κεχαριτωμένη». Πράγματι, για να μπορέσει να δώσει την ελεύθερη συγκατάθεσή της πίστης της, στην αναγγελία του καλέσματός της, έπρεπε να είναι οδηγείται ολοκληρωτικά από τη χάρη του Θεού. Στη διάρκεια των αιώνων η Εκκλησία συνειδητοποίησε ότι η Μαρία, «η κεχαριτωμένη» από το Θεό υπήρξε εξαγορασμένη από τη στιγμή της σύλληψής της. Αυτό εννοεί το δόγμα της Αμιάντου Συλλήψεως, που ανακηρύχτηκε το 1854 από τον Πάπα Πιο 9ο: «Η Μακάρια Παρθένος Μαρία υπήρξε, από την πρώτη στιγμή της σύλληψής της, προικισμένη με μια χάρη και ξεχωριστή δωρεά του παντοδύναμου Θεού, χάρη στις αξιομισθίες του Ιησού Χριστού του Σωτήρα του ανθρώπινου γένους, προφυλάχτηκε καθαρή από κάθε μόλυνση της προπατορικής αμαρτίας» Αυτή «η λαμπρή και απόλυτα μοναδική αγιοσύνη» με την οποία» είναι εμπλουτισμένη από την πρώτη στιγμή της σύλληψής της» (ΦΕ 56) της αποδίδεται ολοκληρωτικά χάρη στο Χριστό: Είναι «εξαγορασμένη με τρόπο μοναδικό έχοντας υπόψη τις αξιομισθίες του Υιού της» (ΦΕ 53). Περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο δημιουργημένο πρόσωπο, ο Πατέρας «την ευλόγησε με κάθε είδους πνευματικές ευλογίες, στους ουρανούς, εν Χριστώ» την «επέλεξε χάρη σ’ αυτόν, πριν ακόμη δημιουργηθεί ο κόσμος για να είναι αγία και άσπιλη εμπρός του, με αγάπη (Εφ. 1,3-4). Οι Πατέρες της Ανατολικής παράδοσης αποκαλούν τη Μητέρα του Θεού «όλη αγία»(Παν-αγία), την τιμούν ως «αμόλυντη από κάθε μορφή αμαρτίας, με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, και ετοιμασμένη να είναι νέο δημιούργημα». Με τη χάρη του Θεού, η Μαρία έμεινε αγνή από κάθε προσωπική αμαρτία σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της.
↧