Ποιος, κρατώντας στο χέρι ένα κερί αναμμένο δεν θυμάται αυτό το γέροντα που την ημέρα αυτή πήρε στα χέρια του τον Ιησού, τον ενσαρκωμένο Λόγο, φως του κεριού, που έδωσε μαρτυρία ότι ήταν το φως που φωτίζει όλους τους λαούς ; Και ο ίδιος ο γέροντας ήταν μια φλόγα φωτεινή που φωτίζει, δίνοντας μαρτυρία για το Φως , εκείνος που δια του Πνεύματος του Αγίου, με το οποίο ήταν γεμάτος, ήλθε να παραλάβει, ω Θεέ μου, την Αγάπη σου, μέσα στο Ναό σου (Ψλ 47,10) και να δώσει μαρτυρία ότι είναι η Αγάπη και το Φως του λαού σου (…) Να είσαι γεμάτος χαρά, δίκαιε γέροντα, δες σήμερα αυτό που πρόβλεψες εκ των προτέρων : τα σκοτάδια του κόσμου διαλύθηκαν, τα έθνη βαδίζουν προς το Φως του (Ησ 60,3). Ολόκληρη η γη πλημμύρισε από τη δόξα του (Ησ 6,3) από αυτό το Φως του Θεού που έκρυβες μέσα στην καρδιά σου και που σήμερα φωτίζει τους οφθαλμούς σου (…) Αγκάλιασε, άγιε γέροντα, τη Σοφία του Θεού, ώστε η νεότητά σου να ανανεωθεί (Ψλ 102,5). Λάβε μέσα στην καρδιά σου την ευσπλαχνία του Θεού, και τα γερατειά σου θα γνωρίσουν τη γλυκύτητα της ευσπλαχνίας. «Θα αναπαυτεί στους κόλπους του, λέει η Γραφή (Ασμ 1,12). Ακόμη και όταν θα τον παραδώσω στη μητέρα του, θα μείνει κοντά μου, η καρδιά μου θα μεθύσει από την ευσπλαχνία του, ακόμη περισσότερο η καρδιά της μητέρας του (…). Ευχαριστώ από καρδιάς και χαίρομαι για εσένα, κεχαριτωμένη, έφερες στον κόσμο την ευσπλαχνία που δέχτηκα. Το κερί που ετοίμασες το κρατώ στην αγκαλιά μου (…) Και εσείς, αδελφοί, κοιτάξετε το κερί που είναι αναμμένο στα χέρια του Συμεών, ανάψετε τα κεριά σας από αυτό το φως (…). Τότε, όχι μόνο θα κρατάτε ένα φως στα χέρια σας, αλλά θα είσαστε εσείς οι ίδιοι φως. Φως μέσα στις καρδιές σας, Φως στη ζωή σας, Φως για εσάς, Φως για τους αδελφούς σας.
↧