Ο Θεός δεν ζητά από εμάς παρά δύο πράγματα: να τον αγαπάμε, και να αγαπάμε τον πλησίον μας. Αυτός είναι ο στόχος της προσπάθειάς μας. Αν εκπληρώνουμε αυτά τα δύο πράγματα με τρόπο τέλειο, εκπληρώνουμε το θέλημά του και είμαστε ενωμένοι μαζί του. Αλλά πόσο είμαστε μακριά από το να εκπληρώσουμε να εκπληρώσουμε αυτά τα δύο καθήκοντά μας άξια ενός Θεού τόσο μεγάλου! Είθε να δεχτεί να μας χορηγήσει τη χάρη του, ώστε να γίνουμε άξιοι να φθάσουμε σ’ αυτό το σημείο, γιατί είναι στην δύναμή μας, αν το θελήσουμε. Το πιο βέβαιο μέσον, κατά τη γνώμη μου, για να γνωρίζουμε αν τηρούμε αυτές τις δύο εντολές, είναι να δούμε αν αγαπούμε αληθινά τον πλησίον μας. Αγαπούμε το Θεό; Δεν μπορούμε να έχουμε τη βεβαιότητα, ακόμη και αν έχουμε σοβαρές ενδείξεις. Αλλά μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα, αν αγαπούμε τον πλησίον μας. Να είσαστε βέβαιοι όσο περισσότερο ανακαλύπτετε πρόοδο στην αγάπη του πλησίον, τόσο περισσότερο θα προοδεύσετε στην αγάπη του Θεού. Η αγάπη που ο Κύριος έχει για εμάς είναι τόσο μεγάλη που για ανταπόδοση γι’ αυτήν που έχουμε για τον πλησίον, την κάνει να αυξάνει υπέρμετρα για αυτήν που έχουμε για τον ίδιο, δεν έχω καμιά αμφιβολία στο σημείο αυτό. Ιδού γιατί είναι τόσο σημαντικό να γνωρίζουμε καλά την αγάπη που έχουμε για τον πλησίον, αν είναι τέλεια, μπορούμε να είμαστε ήσυχοι. Διότι, κατά τη γνώμη μου, η φύση μας είναι τόσο κακή που, αν η αγάπη μας για τον πλησίον δεν έπαιρνε ρίζες από την αγάπη του Θεού, δεν θα μπορούσε να είναι τέλεια σ’ εμάς.
↧
