Αν με μια προσπάθεια τέλειας ζωής, καθαρίζεις την καρδιά σου από τις σκουριές της, η θεϊκή ομορφιά θα λάμψει πάλι μέσα σου. Είναι αυτό που συμβαίνει με ένα τεμάχιο μέταλλο όταν η λίμα το απαλλάσσει από τις σκουριές. Στο παρελθόν ήταν μαυρισμένο και τώρα είναι γυαλιστερό και ακτινοβολεί στον ήλιο. Το ίδιο και ο εσωτερικός άνθρωπος, αυτό που ο Κύριος αποκαλεί «καρδιά» όταν θα έχουμε βγάλει τους λεκέδες σκουριάς που αλλοίωνε και κατάστρεφε την ομορφιά του, θα ξαναβρεί την ομοιότητά του με το πρότυπό του (Γεν. 1,27) και θα είναι καλό. Διότι αυτό που γίνεται όμοιο με την Ομορφιά είναι οπωσδήποτε καλό. (…) Το ίδο και εκείνος που έχει καθαρή καρδιά είναι ευτυχισμένος (Μτ. 5,8) διότι ξαναβρίσκοντας την καθαρότητά του, ανακαλύπτει μέσα από αυτή την εικόνα, την προέλευσή του. Αυτοί που βλέπουν τον ήλιο μέσα σε ένα καθρέφτη ακόμα και αν δεν στρέφονται προς τον ουρανό βλέπουν τον ήλιο μέσα από το φως του καθρέφτη ωσάν να έβλεπαν απ’ ευθείας το δίσκο του ήλιου. Το ίδιο και εσείς που είσαστε πολύ αδύναμοι για να δεχτείτε το φως, αν στρέφεστε προς τη χάρη της εικόνας που είναι μέσα σας από την αρχή, θα βρείτε μέσα σας αυτό που αναζητάτε. Πράγματι, η καθαρότητα, η ειρήνη της ψυχής, η απομάκρυνση από το κακό, ιδού η θεότητα. Αν κατέχεις όλα αυτά, κατέχεις σίγουρα το Θεό. Αν η καρδιά σου είναι απαλλαγμένη από κάθε κακή συμπεριφορά, ελεύθερη από τα πάθη, καθαρή από κάθε βρωμιά, είσαι ευτυχισμένος, γιατί το βλέμμα σου είναι καθαρό.
↧