Η δόξα όλων των αποστόλων είναι αδιαχώριστη, είναι ενωμένη με το τσιμέντο τόσων χαρίτων, ώστε όταν τελούμε την εορτή ενός από αυτούς είναι το κοινό μεγαλείο όλων των αποστόλων που αναφέρεται στην προσοχή του εσωτερικού μας βλέμματος. Μοιράζονται πράγματι την ίδια εξουσία του ανώτατου κριτή, τον ίδιο βαθμό σεβασμού και κατέχουν την ίδια εξουσία να δένουν και να λύνουν (Μτ. 19,28 και 18, 18). Είναι αυτά τα πολύτιμα μαργαριτάρια που ο άγιος Ιωάννης μας λέει να έχει οραματιστεί στην Αποκάλυψη και για τους οποίους χτίστηκαν οι πόρτες της ουράνιας Ιερουσαλήμ (Απ. 21, 21.24)… Πράγματι όταν με σημεία και θαύματα οι απόστολοι ακτινοβολούν του θεϊκό φως, ανοίγουν την πρόσβαση της ουράνιας δόξας της Ιερουσαλήμ των λαών μετατρεμμένων στη χριστιανική πίστη… Είναι γι αυτούς που ο προφήτης λέει: «Ποιοι είναι αυτοί που πετούν όπως τα σύννεφα; (Ησ. 60, 8)… ο Θεός υψώνει το πνεύμα των ιεροκηρύκων του στη θεώρηση των άνω αληθειών… ώστε να μπορέσουν να μεταδώσουν με αφθονία τη βροχή του λόγου του Θεού στις καρδιές μας. Με τον τρόπο αυτό πίνουν το νερό στη πηγή του για να μας το δώσουν να το πιούμε με τη σειρά μας. Ο άγιος Βαρθολομαίος άντλησε από την πληρότητα αυτής της πηγής, όταν το Άγιο Πνεύμα κατέβηκε επάνω του όπως και στους άλλους αποστόλους με τη μορφή των γλωσσών φωτιάς (Πραξ. 2,3). Αλλά ακούς να γίνεται λόγος για φωτιά που δεν βλέπεις τη σχέση με το νερό. Άκουσε πως ο Κύριος ονομάζει το νερό αυτό Πνεύμα Άγιο που κατέβηκε σαν φωτιά πάνω στους αποστόλους «Αν κάποιος διψά, λέει, ας έλθει σ’ εμένα και ας πιεί» και προσθέτει: «Όποιος πιστεύει σ’ εμένα – η Γραφή λέει – ποτάμια ζωντανό νερό θα αναπηδήσουν από την καρδιά του» και το Ευαγγέλιο εξηγεί: «Έλεγε αυτό για το Πνεύμα που θα λάβαιναν όσοι πίστευαν σ’ αυτόν» (Ιω. 7,37-39). Ο ψαλμωδός λέει επίσης για τους πιστούς: «Χορταίνουν από την αφθονία της οικίας σου και τους ξεδιψάς στο χείμαρρο των απολαύσεών σου, γιατί σ’ εσένα υπάρχει η πηγή της ζωής» (35,10).
↧
