Αγαπητοί, «η γη είναι πλήρης από την ευσπλαχνία του Θεού» Ψ. 32,5) σε κάθε καιρό (…). Και όμως, η επάνοδος των ημερών σφραγισμένες με το μυστήριο της ανθρώπινης αποκατάστασης, οι ημέρες που προηγούνται τη γιορτή του Πάσχα, μας ενθαρρύνουν να ετοιμαστούμε με μια πνευματική κάθαρση. (…) Η γιορτή του Πάσχα αυτό το χαρακτηριστικό, ότι ολόκληρη η Εκκλησία χαίρεται για την άφεση των αμαρτιών. Αυτή η άφεση πραγματοποιείται όχι μόνο σ’ αυτούς που αναγεννιούνται με το Βάπτισμα, αλλά επίσης και σ’ εκείνους που αποτελούν μέρος της κοινότητας των υιοθετημένων παιδιών του Θεού. Είναι αλήθεια ότι είναι κυρίως με το λουτρό της νέας γέννησης που καθιστά τους ανθρώπους νέους (Ττ. 3,5). Αλλ’ όμως είναι χρέος όλων να ανανεώνονται καθημερινά για να νικήσουν τη σκουριά της θνητής μας κατάστασης και μέσα στα διαβήματα της προόδου μας, δεν υπάρχει κανένας που να μην οφείλει να γίνεται πάντοτε καλύτερος. Όλοι οφείλουν να κάνουν την προσπάθεια ώστε την ημέρα της απολύτρωσης να μην μείνει κανένας στα λάθη του παρελθόντος. Αυτό που κάθε χριστιανός οφείλει να κάνει συνεχώς, αγαπητοί μου, οφείλει να το αναζητήσει τώρα με περισσότερη επιμέλεια και γενναιοδωρία. Με αυτό το πνεύμα θα κάνουμε τη νηστεία των σαράντα; Ημερών που εγκαθίδρυσαν οι απόστολοι όχι μόνο περιορίζοντας την τροφή μας, αλλά προπάντων να απέχουμε από την αμαρτία (…). Δεν υπάρχει τίποτα πιο ωφέλιμο από το να προσθέσουμε στη λογική νηστεία την άγια πρακτική της ελεημοσύνης: Κάτω από το όνομα των έργων της ευσπλαχνίας πρέπει να προσθέσουμε πράξης καλοσύνης αξιέπαινες, και είναι έτσι που οι ψυχές όλων των πιστών μπορούν να συναντηθούν με αυτή την αξιομισθία, όποια και αν είναι η ανισότητα των πόρων τους.
↧