Φαντάζεσαι ότι η αγάπη προ0ς τον πλησίον δεν είναι υποχρεωτική αλλά ελεύθερη; Ότι δεν είναι ένας νόμος αλλά μια συμβουλή; Θα το ήθελα κι εγώ επίσης και θα το φανταζόμουνα ευχαρίστως. Αλλά το αριστερό χέρι του Θεού με τρομάζει, εκεί όπου τοποθέτησε τα κατσίκια για να τους απευθύνει την κατηγορία του, όχι γιατί έκλεψαν, όχι γιατί διέπραξαν μοιχεία ή γιατί είναι ποτισμένοι από άλλα αδικήματα του είδους, αλλά γιατί δεν τίμησαν το Χριστό στο πρόσωπο των φτωχών. Αν θέλετε να με πιστέψετε, εσείς οι δούλοι του Χριστού, οι αδελφοί του και οι συγκληρονόμοι του, όσο δεν είναι ακόμη αργά, ας επισκεφτούμε το Χριστό ας τον υπηρετήσουμε, ας του προσφέρουμε να φάει, ας τον ντύσουμε, ας τον φιλοξενήσουμε, ας τιμήσουμε το Χριστό και όχι μόνο με το να του προσφέρουμε ένα γεύμα όπως μερικοί, ή με ένα άρωμα όπως η Μαρία η Μαγδαληνή, ή ένα μνήμα όπως ο Ιωσήφ από την Αριματθαία, ή τη νεκρώσιμη ακολουθία όπως ο Νικόδημος, ή με χρυσό, λιβάνι και σμύρνα όπως οι μάγοι. Πρόκειται για ευσπλαχνία και όχι για θυσίες» (Μτ. 9,13) που ο Κύριος του σύμπαντος επιθυμεί, τη συμπόνια και χιλιάδες παχιών αρνιών. Ας του προσφέρουμε αυτή την τιμή από το χέρι εκείνων που είναι εξαθλιωμένοι, και την ημέρα που θα αφήσουμε αυτό τον κόσμο, θα «μας υποδεχτούν στις αιώνιες σκηνές» (Λκ. 16,9), με τον ίδιο το Χριστό τον Κύριό μας στον οποίο ανήκει η δόξα στους αιώνες.
↧