«Ο σταυρός να μη σας τρομάζει, λέει ο Κύριος Ιησούς, και να μη σας κάνει να αμφιβάλλουμε για τα λόγια μου». Το φίδι που ύψωσε ο Μωυσής στην έρημο είχε τη δύναμή του από εκείνον που έδωσε την εντολή να το υψώσει. (…) Με τον ίδιο τρόπο ο Κύριος παίρνει επάνω του την τύχη των ανθρώπων και υποφέρει τα πάθη του σταυρού, κι αυτό χάρη στη δύναμη που τον κατέχει, και δίνει δικαίωμα σε όσους πιστεύουν σ’ αυτόν, στην αιώνια ζωή. Την εποχή του Μωυσή, το χάλκινο φίδι χωρίς να κατέχει τη ζωή, χάρη στη δύναμη ενός άλλου, απελευθέρωνε από το θάνατο εκείνους που βάδιζαν προς το θάνατο από το δηλητηριώδες δάγκωμα του φιδιού, αρκούσε να στρέψουν το βλέμμα προς αυτό. Ο Ιησούς, με τον ίδιο τρόπο, παρά τη θνητή του εμφάνιση και τα πάθη του δίνει τη ζωή σε όσους πιστεύουν σ’ αυτόν, χάρη στη δύναμη που κατέχει. Και ο Ιησούς συνεχίζει: «Ο Θεός τόσο αγάπησε τον κόσμο που έδωσε τον μονογενή Υιό του, ώστε όσοι πιστεύουν σ’ αυτόν να μη χαθούν, αλλά να έχουν την αιώνια ζωή». «Αυτό είναι ένα σημάδι επίσης της αγάπης του Θεού». Πως μπορούσε να πει: « Ο Θεός έδωσε το μονογενή Υιό του»; Είναι βέβαιο ότι η θεότητα δεν μπορεί να υποφέρει. Και όμως, χάρη στην ένωσή τους, η ανθρωπότητα και η θεότητα του Ιησού αποτελούν ένα και το αυτό. Είναι γι αυτό, παρόλο που μόνο ο άνθρωπος υποφέρει, ότι αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση του αγγίζει επίσης και τη θεϊκή φύση του (…). Ο Άγιος Παύλος, για να φανερώσει αυτό το μεγαλείο του Πάθους, λέει: «Αν το γνώριζαν δεν θα είχαν ποτέ σταυρώσει τον Κύριο της δόξας» (1Κορ. 2,8). Επιθυμεί να αποκαλύψει, με αυτό τον τίτλο του Ιησού, το μεγαλείο του Πάθους, με τον ίδιο, ο Κύριός μας για να φανερώσει τον πλούτο της αγάπης του με τα πάθη που υπέμεινε, αναφέρει πολύ ορθά: «ο Θεός έδωσε το μονογενή Υιό του».
↧