Σ’ εσένα, Κύριε, ήλπισα, *
ας μην ντροπιαστώ ποτέ μου.
Χάρη στη δικαιοσύνη σου†
ελευθέρωσέ με και γλίτωσέ με, *
γύρε πάνω μου το αυτί σου και σώσε με.
Γίνε για μένα βράχος υπεράσπισης *
κι οχυρωμένος οίκος για να με σώσεις,
επειδή εσύ είσαι κραταίωμά μου *
και καταφύγιό μου.
Θεέ μου, γλίτωσέ με από του αμαρτωλού το χέρι, *
από το χέρι αυτού που παρανομεί και πράττει αδικίες.
Επειδή εσύ, Κύριε, είσαι η προσδοκία μου, *
Κύριε, είσαι η ελπίδα μου από τη νεότητά μου.
Επάνω σου στηρίχτηκα από τα μητρικά τα σπλάχνα,†
από την κοιλία της μητέρας μου είσαι ο προστάτης μου, *
σ’ εσένα διαρκώς η εξύμνησή μου.
Το στόμα μου θα εξαγγείλει τη δικαιοσύνη σου,†
όλη την ημέρα τη σωτηρία σου, *
που αδυνατώ να καταμετρήσω.
Με δίδαξες, Θεέ, από τη νεότητά μου, *
κι ως τώρα αναγγέλλω τα θαυμάσιά σου.
↧