Είναι οικειοθελώς που λέχτηκε: «σας προπορεύεται στη Γαλιλαία: εκεί θα τον δείτε, όπως σας το είχε πει». Γαλιλαία σημαίνει «τέλος της αιχμαλωσίας». Ο Λυτρωτής, έχει ήδη περάσει από το πάθος στην ανάσταση, από το θάνατο στη ζωή, από το πάθος στη δόξα, από τη φθορά στην αφθαρσία. Αλλά αν οι μαθητές μετά την ανάσταση τον βλέπουν πρώτα στη Γαλιλαία, είναι γιατί αργότερα, δεν θα απολαύσουμε μέσα στη χαρά, τη δόξα της ανάστασης παρά μόνο εφόσον αποβάλλουμε τα σφάλματά μας για τις κορυφές της αρετής. Υπάρχει μια μετακίνηση να γίνει: αν το νέο έγινε γνωστό στο μνήμα, είναι αλλού που ο Χριστός φανερώνεται. (…) Υπάρχουν δύο ζωές, γνωρίζουμε τη μία, αλλά όχι την άλλη. Υπήρχε μια ζωή θνητή και μία αθάνατη, μία φθαρτή και μία άφθαρτη, μια του θανάτου και η άλλη της ανάστασης. Τότε έρχεται ο Μεσίτης ανάμεσα στο Θεό και τους ανθρώπους, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός (1Τιμ 2,5), που επιφορτίστηκε την πρώτη ζωή και μας αποκάλυψε την άλλη, που έχασε τη μία πεθαίνοντας και μας αποκάλυψε την άλλη με την ανάστασή του. Αν μας είχε υποσχεθεί, σ’ εμάς που γνωρίζουμε τη θνητή ζωή, μια ανάσταση της σάρκας χωρίς να μας δώσει μια χειροπιαστή απόδειξη, ποιος θα πίστευε στις υποσχέσεις του;
↧