Ακούσατε αυτό που είπε ο Κύριος στους μαθητές του μετά την ανάστασή του. Τους στέλνει να κηγύξουν το Ευαγγέλιο, και το έκαναν. Ακούσετε: «Πάνω στη γη τρέχει το μήνυμά τους μέχρι τα πέρατα του κόσμου» (Ψ. 18,5). Βήμα προς βήμα, το Ευαγγέλιο έφθασε μέχρις εμάς και μέχρι τα πέρατα της γης. Με λίγα λόγια, ο Κύριος απευθυνόμενος στους μαθητές του εδραιώνει αυτό που οφείλουμε να εκπληρώνουμε και αυτό που οφείλουμε να ελπίζουμε. Λέει, πράγματι, όπως το ακούσατε: «Εκείνος που θα πιστέψει και θα βαπτιστεί θα σωθεί». Ζητάει την πίστη μας και μας προσφέρει τη σωτηρία. Τόσο πολύτιμο είναι εκείνο που μας προσφέρει που εκείνο που μας ζητάει δεν έχει καμιά αξία. «Έτσι, Θεέ μου, τα παιδιά των ανθρώπων βρίσκουν προστασία κάτω από τις φτερούγες σου (…), στο χείμαρρο των δωρεών σου τους ξεδιψάς, διότι σ’ εσένα βρίσκεται η πηγή της ζωής» (Ψ. 35,8…) Ο Ιησούς Χριστός είναι η πηγή της ζωής. Πριν η πηγή της ζωής να φθάσει έως εμάς, δεν είχαμε παρά μια σωτηρία ανθρώπινη, όποια με εκείνη των ζώων για τα οποία μιλά ο Ψαλμός: «Τον άνθρωπο και τα ζώα τα σώζεις, Κύριε» (Ψ 35,7). Αλλά τώρα, η πηγή της ζωής έφθασε σ’ εμάς, η πηγή της ζωής πέθανε για χάρη μας. Θα μας αρνηθεί τη ζωή του, εκείνος που πρόσφερε σ’ εμάς το θάνατό του; Είναι η σωτηρία και αυτή η σωτηρία δεν είναι μάταιη όπως η άλλη. Γιατί; Γιατί δεν είναι προσωρινή. Ο Σωτήραςήλθε. Πέθανε αλλά θανάτωσε το θάνατο. Έθεσε στο θάνατο ένα τέρμα στον εαυτό του. Τον πήρε επάνω του και τον θανάτωσε. Που βρίσκεται τώρα ο θάνατος; Αναζήτησέ τον στο Χριστό, αλλά δεν υπάρχει πλέον. Υπήρξε, αλλά δεν υπάρχειπλέον. Ω! Ζωή, θάνατε του θανάτου! Πάρετε κουράγιο: θα πεθάνει επίσης και σ’ εμάς. Εκείνο που πραγματοποιήθηκε στην Κεφαλή θα πραγματοποιηθεί επίσης και στα μέλη, και ο θάνατος θα πεθάνει επίσης σ’ εμάς.
↧