Ο Κύριος ζητά στον Πέτρο αν τον αγαπά, πράγμα που το γνώριζε πολύ καλά, και του το ζητάει όχι μόνο μία φορά, αλλά δύο και μάλιστα τρεις φορές. Και κάθε φορά ο Πέτρος απαντά ότι τον αγαπά και κάθε φορά ο Ιησούς του εμπιστεύεται την φροντίδα να ποιμάνει τα πρόβατά του. Στην τριπλή άρνησή του απαντά με την τριπλά επιβεβαίωση της αγάπης του. Πρέπει η γλώσσα του να είναι στην υπηρεσία της αγάπης του, όπως υπηρέτησε το φόβο της. Πρέπει η μαρτυρία του λόγου του να είναι ξεκάθαρη παρουσία της ζωής όπως υπήρξε εμπρός στην απειλή του θανάτου. Πρέπει να αποδείξει την αγάπη του ασχολούμενος με το ποίμνιο του Κυρίου, όπως έδωσε δείγμα του φόβου απαρνούμενος τον Ποιμένα.
Αυτοί που ασχολούνται με τα πρόβατα του Χριστού για να τα καταστήσουν δικά τους πρόβατα παρά πρόβατα του Χριστού γίνονται ένοχοι αγαπώντας τον εαυτό τους, αντί να αγαπούν το Χριστό. Οδηγούνται από τις επιθυμίες τους για δόξα, για κυριαρχία ή για όφελος και όχι από την επιθυμία αγάπης να υπακούνε, να φροντίζουν και να αρέσουν στο Θεό. Αυτά τα λόγια που επαναλήφθηκαν τρεις φορές από το Χριστό καταδικάζουν εκείνους για τους οποίους ο απόστολος Παύλος στενάζει να τους βλέπει να αναζητούν τα συμφέροντά τους μάλλον παρά εκείνα του Ιησού Χριστού (Φιλ. 2,21). Τι σημαίνουν πράγματι αυτά τα λόγια; «Με αγαπάς; ποίμαινε τα αρνιά μου»; Είναι σαν να έλεγε «Αν με αγαπάς μην ασχολείσαι για το δικό σου βοσκοτόπι αλλά για τα πρόβατά μου. Φρόντισέ τα όχι σαν δικά σου, αλλά σαν δικά μου. Στο πρόσωπό τους, αναζήτησε τη δική μου δόξα και όχι τη δική σου. Την εξουσία μου και όχι τη δική σου, τα συμφέροντά μου και όχι τα δικά σου»… Ας μην ενδιαφερόμαστε, λοιπόν, για τον εαυτό μας: να αναζητούμε το συμφέρον του Κυρίου χωρίς να ανησυχούμε για το δικό μας.
↧