Ψυχή αναζήτησε σ’ εμένα τον εαυτό ου, Και εμένα , αναζήτησέ με μέσα σου. Η αγάπη πέτυχε τόσο καλά, ω ψυχή, να σε αναπαράγει μέσα μου, Ώστε και ο μεγαλύτερος ζωγράφος να μην μπορεί με τόση τέχνη, Να σκιαγραφήσει παρόμοια εικόνα. Από αγάπη, δημιουργήθηκες, Ωραία, πολύ ωραία, και είναι γι αυτό ζωγραφισμένη στα σπλάχνα μου, Αν χανόσουνα, αγαπημένη μου, θα ‘πρεπε να αναζητούσες τον εαυτό σου σ’ εμένα. Γιατί γνωρίζω ότι θα εύρισκες στο βάθος της καρδιάς μου, το πορτραίτο σου. Ζωγραφισμένο με τόση ομοιότητα Που, βλέποντάς σε, θα χαιρόσουνα Να βλέπεις τον εαυτό σου, τόσο ωραία ζωγραφισμένο. Αν τυχαία, δεν ήξερες που να με βρεις, εμένα, μην πηγαίνεις εδώ και εκεί, Αλλά αν θέλεις να με βρεις, Αναζήτησέ με μέσα σου. Εφόσον είσαι η κατοικία μου, Είσαι το σπίτι μου, ο τόπος που μένω, Γι αυτό καλώ σε κάθε στιγμή, Αν βρίσκω κλειστή, την πόρτα της σκέψης σου. Έξω από εσένα, μη μ’ αναζητάς, Διότι για να με βρεις, Αρκεί να με καλέσεις, Και θα έλθω σ’ εσένα χωρίς καθυστέρηση, Και εμένα, αναζήτησέ με μέσα σου.
↧