Ο Νόμος που δόθηκε στο Μωυσή είναι μια συλλογή διδασκαλίας ποικίλης και απαιτητικής, μια συλλογή χρήσιμη σε όλους γι αυτό που είναι καλό να γίνεται σ’ αυτή τη ζωή, και μια ανταύγεια μυστικιστική των συνηθειών της ουράνιας ζωής: μια λαμπάδα και μια λάμπα, μια φωτιά και ένα φως, επανάληψη των άνωθεν φώτων. Ο Νόμος του Μωυσή ήταν για την ευλάβεια του δασκάλου, ο κανόνας των καλών ηθών, το φρένο της πρώτης αμαρτίας, προάγγελος της αλήθειας που έρχεται (Κολ. 2,17). Ο Νόμος του Μωυσή ήταν για την ευλάβεια ένας δάσκαλος και για τη δικαιοσύνη ένας οδηγός, για τους τυφλούς ένα φως και για τους ανόητους μια δοκιμασία, για τα παιδιά ένα παιδαγωγός και για τους άφρονους μια άγκυρα, για τους σκληροτράχηλους ένα χαλινάρι και για τους ανυπόμονους ένας περιοριστικός ζυγός. Ο Νόμος του Μωυσή υπήρξε ο αγγελιαφόρος του Χριστού, ο πρόδρομος του Ιησού, ο άγγελος και ο προφήτης του Μεγάλου Βασιλιά, ένα σχολείο φρόνησης, μια αναγκαία προετοιμασία και μια διδασκαλία παγκόσμιας εμβέλειας, μια διδασκαλία που ήλθε τον κατάλληλο καιρό και ένα παροδικό μυστήριο. Ο Νόμος του Μωυσή υπήρξε μια συμβολική σύνοψη και αινιγματική της χάρης που έρχεται. Με τις θυσίες, ανήγγειλε το Θύμα, με το αίμα, το Αίμα, με τον αμνό, τον Αμνό, με το περιστέρι, το Περιστέρι, με το βωμό τον Αρχιερέα, με το Ναό την κατοικία της θεότητας, με τη φωτιά του ιερού το πλήρες «Φως του κόσμου» (Ιω. 8,12) που κατέρχεται άνωθεν.
↧