Τη στιγμή της μεταμόρφωσης, η μαρτυρία που αποδόθηκε στον Υιό υπήρξε σφραγισμένη ταυτόχρονα με τη φωνή του Πατέρα και από το Μωυσή και τον Ηλία, που παρουσιάστηκαν κοντά στον Ιησού ως υπηρέτες του. Οι προφήτες στρέφονται προς τους αποστόλους Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη, οι απόστολοι θαυμάζουν τους προφήτες. Στον ίδιο και τον αυτό χώρο εμφανίζονται οι πρίγκιπες της Παλαιάς Διαθήκης και αυτοί της Νέας Διαθήκης. Ο άγιος Μωυσής είδε τον εξαγιασμένο Πέτρο, ο ποιμένας ο εκλεγμένος από τον Πατέρα είδε τον ποιμένα που διάλεξε ο Υιός. Ο πρώτος είχε άλλοτε χωρίσει τη θάλασσα ώστε ο λαός του Θεού να περάσει ανάμεσα στα ύδατα, ο δεύτερος πρότεινε να στήσει μια σκηνή για προστατέψει την Εκκλησία. Ο άνθρωπος ο παρθένος της Παλαιάς Διαθήκης είδε τον παρθένο της Νέας: ο Ηλίας μπόρεσε να δει τον Ιωάννη. Εκείνος που μεταφέρθηκε πάνω σε φλεγόμενο άρμα, είδε εκείνον που αναπαύτηκε στο στήθος της φωτιάς (Ιω. 13,23). Και το όρος έγινε το σύμβολο της Εκκλησίας: στην κορυφή του οποίου ο Ιησούς ενώνει τις δύο Διαθήκες που αυτή η Εκκλησία εμπεριέχει. Έκανε γνωστό ότι είναι ο Διδάσκαλος και της μιας και της άλλης, της Παλαιάς που δέχτηκε αυτά τα μυστήρια, της Νέας που φανέρωσε τη δόξα των πράξεών του.
↧