Κάθε άνθρωπος είναι οφειλέτης του Θεού, και έχει τον αδελφό του για οφειλέτη. Πράγματι, ποιος είναι εκείνος που δεν οφείλει τίποτα στο Θεό, παρά μόνο εκείνος στον οποίο δεν βρίσκει κανείς καμιά αμαρτία; Και ποιος δεν έχει ένα αδελφό για οφειλέτη, παρά μόνο εκείνο που δεν πρόσβαλε κανένα; Φαντάζεσαι ότι μπορείς να βρεις ένα άνθρωπο σ’ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος που να μην είναι οφειλέτης του αδελφού του για κάποιο σφάλμα; Ο καθένας, λοιπόν, είναι οφειλέτης και έχει οφειλέτες. Είναι γι αυτό που ο δίκαιος Θεός σου δίνει ένα κανόνα συμπεριφοράς απέναντι στους οφειλέτες σου. Γιατί υπάρχουν δυο έργα ευσπλαχνίας που μπορούν να μας ελευθερώσουν, και που ο ίδιος ο Κύριος μας διδάσκει με λίγα λόγια μέσα στο Ευαγγέλιο: «Συγχωρείτε και θα συγχωρεθείτε, δίνετε και θα σας δοθεί (Λκ. 6,37…): (…) Πρόκειται για εύνοια καικαλοσύνη. Ιδού αυτό που μας διδάσκει για την άφεση: θέλεις να σου συγχωρήσουν τις αμαρτίες σου; και έχεις και εσύ να συγχωρήσεις τις αμαρτίες των άλλων. Το ίδιο ισχύει και για την αγάπη: ένας φτωχός σου ζητά ελεημοσύνη και εσύ είσαι ο φτωχός απέναντι στο Θεό, γιατί είμαστε όλοι ζητιάνοι απέναντι στο Θεό όταν τον προσευχόμαστε. Στεκόμαστε ή καλύτερα γονατίζουμε εμπρός στην πόρτα του Πατέρα, εμπρός στον άμετρο πλούτο του. Τον ικετεύουμε κλαίοντας επιθυμώντας να λάβουμε κάτι από εκείνον: το πράγμα αυτό είναι ο ίδιος ο Θεός. Τι σου ζητάένας ζητιάνος; ψωμί. Και εσύ, τι ζητάς από το Θεό, αν όχι το Χριστό ο οποίος είπε: «Είμαι ο ζωντανός άρτος, που κατέβηκε από τον ουρανό» (Ιω.6,51). Θέλετε νασυγχωρεθείτε; «Συγχωρήσετε και θα συγχωρηθείτε». Θέλετε να λάβετε; «Δώσετε και θα σας δοθεί».
↧