Ω Θεέ μου πόσο θαυμαστή είναι η αγάπη σου για εμάς ! Είσαι απόλυτα άξιος να σε αγαπάμε, να σε υμνούμε και να σε δοξάζουμε! Δεν έχουμε ούτε την καρδιά ούτε το πνεύμα να είναι άξια γι αυτό. Η σοφία σου και η καλοσύνη σου μας έδωσαν ένα μέσον να το κάνουμε, είναι ότι μας έδωσες το Πνεύμα και την Καρδιά του Υιού σου για να γίνουν δικό μας πνεύμα και δική μας καρδιά, σύμφωνα με την υπόσχεση που μας έδωσες μέσω του προφήτη : «Θα σας δώσω μια καρδιά νέα , και θα βάλλω μέσα σας ένα πνεύμα νέο» (Ιεζ. 36,26) Και για να μάθουμε ποια είναι αυτή η καρδιά και αυτό το πνεύμα το νέο, πρόσθεσες : «Θα θέσω το Πνεύμα μου», που είναι η καρδιά μου «μέσα σας» (εδ. 27). Δεν υπάρχει παρά το Πνεύμα και η καρδιά ενός Θεού που είναι άξιοι να αγαπούν και να υμνούν ένα Θεό, ικανά να ευλογούν και να αγαπούν όσο αρμόζει. Είναι γι αυτό που μας έδωσες την καρδιά σου, την καρδιά του Υιού σου Ιησού, καθώς επίσης την καρδιά της λατρευτής Μητέρα ς του και την καρδιά όλων των αγίων και των αγγέλων, που όλοι μαζί αποτελούν μια μόνη καρδιά, όπως η Κεφαλή και τα μέλη αποτελούν ένα σώμα (Εφ. 4,15). (…) Απαρνηθείτε λοιπόν, αδελφοί, τη δική σας καρδιά, και το πνεύμα σας, και τη δική σας θέληση και τη φιλαρέσκειά σας. Δοθείτε στον Ιησού, για να μπείτε στην απεραντοσύνη της καρδιάς του, που εμπεριέχει την καρδιά της Μητέρας του και την καρδιά όλων των αγίων, για να χαθείτε μέσα στην άβυσσο αυτής της αγάπης, ταπεινοσύνης και υπομονής. Αν αγαπάτε τον πλησίον σας και έχετε κάποια πράξη αγάπης να κάνετε, να τον αγαπάτε και να το κάνετε για εκείνον μέσα από την καρδιά του Ιησού. Αν πρόκειται για ταπείνωση, να γίνει μέσα στην ταπείνωση αυτής της καρδιάς. Αν πρόκειται για υπακοή, ας είναι μέσα στην υπακοή της καρδιάς του. Αν πρέπει να υμνήσετε, να προσκυνήσετε, να ευχαριστήσετε ας είναι σε ένωση νε τη λατρεία, την δοξολογία και την ευχαριστία που μας έχουν δοθεί από τη μεγάλη του καρδιά… Ό, τι και αν κάνετε, κάνετε τα πάντα με το πνεύμα αυτής της καρδιάς απαρνούμενοι τη δική σας, επιτρέποντας στον Ιησού να ενεργήσει μέσα στο Πνεύμα που πλημμυρίζει την καρδιά του.
↧