Σ’ εσένα, Κύριε, ήλπισα: ντροπή ποτέ ας μη νιώσω, *
χάρη στη δικαιοσύνη σου ελευθέρωσέ με.
Δείξε μου τη φροντίδα σου, τώρα ελευθέρωσέ με· γίνε πανίσχυρος προστάτης μου, το καταφύγιό μου, για να με σώσεις.
Δείξε μου τη φροντίδα σου, τώρα ελευθέρωσέ με· γίνε πανίσχυρος προστάτης μου, το καταφύγιό μου, για να με σώσεις.
Γύρε πάνω μου το αυτί σου, *
επιτάχυνε και σώσε με.
Γίνε για μένα βράχος υπεράσπισης *
κι οχυρωμένος οίκος για να με σώσεις.
Επειδή δύναμή μου και καταφύγιό μου εσύ είσαι, *
χάριν του ονόματός σου θα με οδηγήσεις και θα με ποιμάνεις.
Θα με βγάλεις από την παγίδα που κρυφά μού έστησαν, *
επειδή εσύ είσαι ο υπερασπιστής μου.
Στα χέρια σου παραδίδω το πνεύμα μου, *
με λύτρωσες, Κύριε, Θεέ της αλήθειας.
Όμως εγώ σ’ εσένα ήλπισα, Κύριε, †
είπα: «Εσύ είσαι ο Θεός μου, *
στα χέρια σου είναι το μέλλον μου».
Σώσε με από το χέρι των εχθρών μου, *
κι απ΄όσους με καταδιώκουν.
Πόσο απέραντα μεγάλη η γλυκύτητά σου, Κύριε, *
που φύλαξες γι’ αυτούς που σε φοβούνται.
Τη χαρίζεις σε όσους καταφεύγουν σ’ εσένα, *
μπροστά στα μάτια όλων των ανθρώπων.
↧