Να θυμάσαι αυτό το απόφθεγμα: «Ο Θεός αντιστέκεται στους υπερήφανους και χαρίζεται στους ταπεινούς» (Ιακ. 4,6). Να θυμάσαι το λόγο του Κυρίου: «όποιος ταπεινώνεται θα υψωθεί και όποιος υπερηφανεύεται θα ταπεινωθεί» (Μτ. 23,12) Αν νομίζεις ότι έχεις κάτι καλό, βάλτο στο λογαριασμό σου, αλλά χωρίς να λησμονείς τα παραπτώματά σου. Μην υπερηφανεύεσαι για ότι καλό κάνεις σήμερα, μην λησμονείς το πρόσφατο και περασμένο κακό, αν το παρόν είναι αιτία να υπερηφανεύεσαι, να θυμάσαι το παρελθόν, είναι έτσι που θα νικήσεις την κακιά πληγή! Και αν βλέπεις τον πλησίον σου να αμαρτάνει, φυλάξου από το να του υπολογίζεις μόνο αυτό το κακό, αλλά να σκέπτεσαι επίσης και αυτό που κάνει ή αυτό που κάνει το καλό, και συχνά θα αντιληφτείς ότι είναι καλύτερος από εσένα, αν υπολογίζεις το σύνολο της ζωής σου και μην κοιτάζεις το καθετί χωριστά. Γιατί ο Θεός δεν κοιτάζει τον άνθρωπο στα επί μέρους. (…) Να θυμόμαστε συχνά όλα αυτά για να φυλαχτούμε από την υπερηφάνεια, ταπεινώνοντας τους εαυτούς μας για να ανυψωθούμε. Ας μιμούμαστε τον Κύριο ο οποίος κατέβηκε από τον ουρανό μέχρι τη χειρότερη ταπείνωση. (…) Αλλά μετά από αυτή την ταπείνωση, έκανε να λάμψει η δόξα του, δοξάζοντας μαζί του όσους είχαν περιφρονηθεί μαζί του. Αυτοί ήσαν πράγματι οι πρώτοι μακάριοι μαθητές του, εκείνοι που, φτωχοί και γυμνοί, διέσχισαν το σύμπαν, χωρίς λόγια σοφίας, χωρίς φανταχτερή συνοδεία, αλλά μόνοι, περιπλανώμενοι με πόνο, περιπλανώμενοι σε ξηρά και θάλασσες, κακοποιημένοι, πετροβολημένοι, καταδιωκόμενοι και στο τέλος να τους θανατώνουν. Αυτές είναι για εμάς οι διδασκαλίες του Πατέρα μας. Ας τις μιμηθούμε για να φθάσουμε, κι εμείς επίσης, στην αιώνια δόξα, αυτό το τέλειο και αληθινό δώρο του Χριστού.
↧