Πάρε θάρρος, λαέ μου, εσείς που κρατάτε ζωντανό το όνομα του λαού Ισραήλ!
Πουληθήκατε στα έθνη και υποδουλωθήκατε στους εχθρούς σας όχι για να εξαφανιστείτε, αλλά επειδή εξοργίσατε το Θεό.
Εξοργίσατε το δημιουργό σας, γιατί θυσιάσατε στα δαιμόνια και όχι στο Θεό.
Λησμονήσατε τον αιώνιο Θεό, που ήταν ο τροφός σας, και λυπήσατε την Ιερουσαλήμ, που σας ανέθρεψε.
Η Ιερουσαλήμ είδε την οργή του Θεού, που ξέσπασε πάνω σας και είπε: «Ακούστε γειτονικοί λαοί της Σιών: Ο Θεός προκάλεσε σ' εμένα μεγάλο πένθος.
Είδα την αιχμαλωσία των γιων μου και των θυγατέρων μου, στην οποία τους οδήγησε ο Αιώνιος.
Τους ανάθρεψα με χαρά αλλά τους έκλαψα και τους πένθησα όταν μου τους πήραν μακριά.
Κανένας ας μη χαίρεται μ' εμένα· έμεινα χήρα και πολλοί μ' εγκατέλειψαν· απόμεινα ερημωμένη για τις αμαρτίες των παιδιών μου, που εγκατέλειψαν το νόμο του Θεού.
Πάρτε θάρρος, όμως, παιδιά μου κι επικαλεσθείτε με δυνατή φωνή το Θεό. Σας τιμώρησε αλλά δε θα σας ξεχάσει.
Όπως, λοιπόν, κάποτε αποφασίσατε να απομακρυνθείτε από το Θεό, τώρα δεκαπλασιάστε την επιθυμία σας να τον αναζητήσετε και να γυρίσετε σ' αυτόν.
Γιατί αυτός που σας έστειλε τις συμφορές, ο ίδιος θα σας φέρει και την αιώνια χαρά μαζί με τη σωτηρία σας».
↧