Ποια ανάγκη ώθησε τον Υιό του Θεού να υποφέρει για εμάς; Μια μεγάλη ανάγκη που μπορούμε να συνοψίσουμε σε δύο σημεία: ανάγκη φάρμακου για τις αμαρτίες μας, ανάγκη παραδείγματος για τη διαγωγή μας. (…) Διότι το Πάθους του Χριστού μας προσφέρει ένα ικανό υπόδειγμα για όλη τη ζωή μας. (…) Αν αναζητάς ένα παράδειγμα αγάπης: δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από το να δώσεις τη ζωή σου για τους φίλους σου» (Ιω. 15,13). (…) Αν αναζητάς την υπομονή, είναι πάνω στο σταυρό που βρίσκουμε το πιο υπέροχο. (…) Ο Χριστός υπέφερε τα μεγαλύτερα δεινά πάνω στο σταυρό, και με υπομονή, διότι ενώ τον έβριζαν δεν απειλούσε» (1Π. 2,23), «όπως ε΄να πρόβατο που οδηγείται στη σφαγή, δεν άνοιξε το στόμα του» (Ης. 53,7), (…). «Ας βαδίσουμε με συνέπεια προς τη δοκιμασία που μας προτείνεται, με τα μάτια καρφωμένα πάνω στον Ιησού, που είναι στην αρχή και στο τέρμα της πίστης μας. Αρνούμενος τη χαρά που του προσφερόταν, υπέμεινε, χωρίς να εντρέπεται, την ταπείνωση του σταυρού» (Εβρ. 12,1-2). Αν επιζητάς ένα παράδειγμα ταπεινοσύνης, κοίταξε τον εσταυρωμένο. Γιατί ένας Θεός θέλησε να κριθεί από τον Πόντιο Πιλάτο και να πεθάνει. (…) Αν αναζητάς ένα παράδειγμα υπακοής, δεν έχεις παρά να ακολουθήσεις εκείνον που έγινε υπάκουος στον Πατέρα «μέχρι το θάνατο» (Φιλ. 2,8). Όπως με το σφάλμα ενός ανθρώπου, δηλαδή του Αδάμ, κατάντησε όλους τους ανθρώπους αμαρτωλούς, με τον ίδιο τρόπο θα αποβούν δίκαιοι με την υπακοή του ενός» (Ρωμ. 5,19). Αν αναζητάς ένα παράδειγμα περιφρόνησης για τα επίγεια αγαθά, δεν έχεις παρά να ακολουθήσεις εκείνον που είναι ο «Βασιλιάς των βασιλέων και ο Κύριος των κυρίων», «στον οποίο βρίσκονται όλοι οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσης» (1Τιμ 6,15 και Κολ. 2,3), πάνω στο σταυρό είναι γυμνός, περιφρονημένος, κατάπτυστος, μαστιγωμένος, στεφανωμένος με αγκάθια και τέλος, ποτισμένος με χολή και ξύδι.
↧