Αιώνια, Κύριε, ο λόγος σου*
στον ουρανό προστάζει.
Από γενεά σε γενεά η αλήθειά σου:*
θεμελίωσες τη γη και παραμένει.
Όπως εσύ θέλησες υπάρχουν μέχρι σήμερα,*
επειδή τα πάντα είναι στην υπηρεσία σου.
Η αποκάλυψη των λόγων σου φωτίζει*
και τους απλούς συνετίζει.
Το πρόσωπό σου φώτισε πάνω στον δούλο σου*
και δίδαξέ μου τα προστάγματά σου.
Ας ζήσει η ψυχή μου για να σε υμνήσει,*
οι κρίσεις σου ας με συνδράμουν.
↧