Ο Ιούδας και τα αδέρφια του είπαν: «Τώρα που οι εχθροί μας εξουδετερώθηκαν, ας ανεβούμε να εξαγνίσουμε το ναό και να τον καθαγιάσουμε.
Μαζεύτηκε, λοιπόν, όλος ο στρατός και ανέβηκαν στο όρος Σιών.
Στις είκοσι πέντε του ένατου μήνα, του Χασελεύ, το έτος 148, σηκώθηκαν οι Ιουδαίοι πρωί πρωί
και πρόσφεραν θυσία, σύμφωνα με το νόμο, πάνω στο καινούριο θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων που είχαν χτίσει.
Ήταν την ίδια εποχή, που το θυσιαστήριο το είχαν μολύνει οι εθνικοί· την ίδια μέρα μάλιστα έγιναν τα εγκαίνια του νέου θυσιαστηρίου με ψαλμωδίες και με κιθάρες, άρπες και κύμβαλα.
Όλος ο λαός έπεσε με το πρόσωπο στη γη και προσκύνησαν και δοξολόγησαν τον Κύριο του ουρανού, που τους βοήθησε να νικήσουν.
Για οκτώ μέρες γιόρταζαν τα εγκαίνια του θυσιαστηρίου και πρόσφεραν πανευτυχείς ολοκαυτώματα, θυσίες κοινωνίας κι ευχαριστήριες προσφορές στον Κύριο.
Έπειτα στόλισαν την πρόσοψη του ναού με χρυσά στεφάνια κι άλλα στολίδια σε σχήμα ασπίδας και εγκαινίασαν τις πύλες και τα δωμάτια των ιερέων και έβαλαν σ' αυτά πόρτες.
Η ευφροσύνη του λαού ήταν μεγάλη, γιατί η ντροπή που ένιωθαν από την προσβολή που τους είχαν κάνει οι εθνικοί, είχε εξαλειφθεί.
Τότε ο Ιούδας, τα αδέρφια του και όλη η συνάθροιση των Ισραηλιτών όρισαν να γιορτάζονται με πανηγυρισμούς οι μέρες των Εγκαινίων του θυσιαστηρίου τον ίδιο καιρό κάθε χρόνο για οκτώ μέρες, αρχίζοντας από τις είκοσι πέντε του μήνα Χασελεύ.
↧