Πόσο θαυμαστό είναι το ψάρεμα του Κυρίου! Θαυμάσετε την πίστη και την υπακοή των μαθητών. Το ψάρεμα, το γνωρίζετε, απαιτεί μια προσοχή ασταμάτητη. Την ώρα που βρίσκονται στην καρδιά της εργασίας τους ακούνε το κάλεσμα του Ιησού και δεν διστάζουν ούτε στιγμή, δεν είπαν: «Άφησέ μας να επιστρέψουμε στο σπίτι μας για να μιλήσουμε με τους δικούς μας». Όχι, αφήνουν τα πάντα και τον ακολουθούν, όπως ο Ελισαίος έκανε με τον Ηλία (1Βασ. 19,20). Αυτή είναι η υπακοή που ο Χριστός απαιτεί, χωρίς το ν παραμικρό δισταγμό ακόμη και αν ανάγκες φαινομενικά πιο σημαντικές μας πιέζουν. Είναι γι αυτό, όταν ένας νέος που ήθελε να τον ακολουθήσει ζήτησε να πάει να θάψει τον πατέρα του, ακόμη και τότε, δεν του το επέτρεψε (Μτ. 8,21). Ακολουθώ τον Ιησού, υπακούω στο λόγο του, είναι ένα καθήκον που προηγείται όλων των άλλων,
Θα μου πεις ίσως, ότι η υπόσχεση που τους πρόσφερε ήταν πολύ μεγάλη; Είναι γι αυτό που τους θαυμάζω τόσο: ενώ δεν είχαν δει ακόμη κανένα θαύμα, πίστεψαν σε μια τόσο μεγάλη υπόσχεση και απαρνήθηκαν τα πάντα για να τον ακολουθήσουν! Είναι επειδή πίστεψαν που με τα ίδια λόγια με τα οποία ακολούθησαν όπως στο ψάρεμα, που μπορούν να ψαρεύουν άλλους.
↧