Όταν ο Κύριος επανέφερε*
στη Σιών τους αιχμαλώτους,*
ήταν σαν να βλέπαμε όνειρο.
Τότε το γέλιο γέμισε το στόμα μας*
κι η γλώσσα μας από χαράς τραγούδια.
Έλεγαν τότε μεταξύ τους τα έθνη:*
«Μεγαλεία έκανε γι’ αυτούς ο Κύριος!»
Τότε το γέλιο γέμισε το στόμα μας*
κι η γλώσσα μας από χαράς τραγούδια.
Έλεγαν τότε μεταξύ τους τα έθνη:*
«Μεγαλεία έκανε γι’ αυτούς ο Κύριος!»
Τότε το γέλιο γέμισε το στόμα μας*
κι η γλώσσα μας από χαράς τραγούδια.
Έλεγαν τότε μεταξύ τους τα έθνη:*
«Μεγαλεία έκανε γι’ αυτούς ο Κύριος!»
Μεγαλεία έκανε για μας ο Κύριος,*
από χαρά πλημμυρίσαμε.
Άλλαξε, Κύριε, την αιχμαλωσία μας,*
όπως αλλάζεις τους χειμάρρους στο Νότο.
Όσοι σπέρνουν με δάκρυα,*
με αγαλλίαση θα θερίσουν.
Όταν πήγαιναν, περπατούσαν κι έκλαιγαν,*
βαστάζοντας τον σπόρο για να σπείρουν.
Όμως στο γυρισμό θα έρθουν με αγαλλίαση,*
κουβαλώντας τα δεμάτια τους.
↧