Το Βάπτισμα με το οποίο ο Ιησούς βαφτίζει είναι «με Πνεύμα Άγιο και φωτιά». Αν είσαι άγιος, θα βαπτιστείς με Πνεύμα Άγιο. Αν είσαι αμαρτωλός, θα βυθιστείς μέσα στη φωτιά. Το ίδιο το Βάπτισμα θα αποβεί καταδίκη και φωτιά για τους ανάξιους αμαρτωλούς, αλλά οι άγιοι, εκείνοι που μεταστρέφονται στον Κύριο με ολοκληρωμένη πίστη, θα λάβουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και τη σωτηρία.
Επομένως, εκείνος για τον οποίο λέχτηκε «ότι βαπτίζει με Πνεύμα Άγιο και φωτιά, κρατά στο χέρι το λιχνιστήρι και πάει να καθαρίσει το χώρο με το σιτάρι. Θα συγκεντρώσει το σπόρο στην αποθήκη του, όσο για το άχυρο, θα το κάψει στη φωτιά που δεν σβήνει». Θα ήθελα να ανακαλύψω για ποια αιτία ο Κύριος κρατά στο χέρι το λιχνιστήρι και με ποια πνοή το άχυρο που είναι ελαφρύ μεταφέρεται εδώ κι εκεί, ενώ το σιτάρι, πιο βαρύ συσσωρεύεται σε ένα και τον αυτό χώρο, γιατί αν ο άνεμος δεν φυσά δεν μπορούμε να χωρίσουμε το σιτάρι από το άχυρο.
Νομίζω ότι ο άνεμος είναι το σύμβολο των πειρασμών ο οποίος, μέσα στο σύνολο των ανακατεμένων πιστών αποκαλύπτουν ότι οι μεν είναι το άχυρο και οι άλλοι, ο καρπός. Διότι, όταν η ψυχή σας κυριαρχείται από κάποιο πειρασμό, δεν είναι ο πειρασμός που τον μετέτρεψε σε άχυρο, αλλά επειδή είσαστε ήδη άχυρο, δηλαδή άνθρωποι ελαφρόμυαλοι και χωρίς πίστη, και ο πειρασμός αποκαλύπτει την κρυφή σας κατάσταση. Απεναντίας, όταν αντιμετωπίζετε με γενναιότητα τους πειρασμούς, δεν είναι ο πειρασμός που σας καθιστά πιστούς και συνεπείς. Αποκαλύπτουν μόνο τις αρετές της συνέπειας και του κουράγιου που βρίσκονταν μέσα μας, αλλά κρυμμένες. (…) «Σε πρόσβαλα και σε έκανα να αισθανθείς την πείνα για να φανερώσεις αυτό που είχες μέσα στην καρδιά» (Δευ. 8,2).
↧