Η νύχτα σκέπαζε ολόκληρο τον κόσμο πριν να ανατείλει το αληθινό φως, πριν από τη γέννηση του Χριστού, η νύχτα βασίλευε επίσης σε καθένα από εμάς, πριν τη μεταστροφή μας και πριν την εσωτερική μας αναγέννηση. Αυτή δεν ήταν η πιο βαθειά νύχτα, τα πιο πυκνά σκοτάδια πάνω στο πρόσωπο της γης όταν οι πατέρες μας λάτρευαν ψεύτικους θεούς; (…) Και μια άλλη σκοτεινή νύχτα δεν ήταν όταν ζούσαμε χωρίς Θεό σ’ αυτό τον κόσμο, όταν ακολουθούσαμε τα πάθη μας και τα ελκυστικά πράγματα αυτού του κόσμου, κάνοντας πράγματα για τα οποία κοκκινίζουμε σήμερα, όπως τόσα άλλα σκοτεινά έργα; (…)
Αλλά τώρα έχετε βγει από τον ύπνο σας, είσαστε εξαγιασμένοι, γίνατε παιδιά του φωτός, παιδιά της ημέρας, και όχι πλέον του σκότους και της νύχτας (1Θεσ. 5,5). (…) «Αύριο θα δείτε τη μεγαλοπρέπεια του Θεού μέσα σας». Σήμερα, ο Υιός έγινε για εμάς δικαιοσύνη προερχόμενη από το Θεό, αύριο, θα φανερωθεί ως η ζωή μας, ώστε να παρουσιαστούμε κι εμείς μαζί του στη δόξα. Σήμερα μικρό παιδί γεννήθηκε για εμάς, για να μας εμποδίσει να φθάσουμε στη ματαιοδοξία και, μεταστραμμένοι, για να γίνουμε σαν μικρά παιδιά (Μτ. 18,3). Αύριο θα φανερωθεί στο μεγαλείο του για να μας ωθήσει στον αίνο του, ώστε και εμείς να δοξαστούμε και επαινετοί όταν ο Θεός θα ανακαλύψει στον καθένα τη δόξα του. (…) «Θα είμαστε όμοιοί του γιατί θα τον δούμε όπως ακριβώς είναι» (1Ιω. 3,2). Σήμερα, πράγματι, δεν τον βλέπουμε όπως είναι, αλλά σαν μέσα από καθρέπτη (1Κορ. 13,12), τώρα λαβαίνει αυτό που αποκαλύπτει σ’ εμάς. Αλλά αύριο θα τον δούμε σ’ εμάς, όταν θα μας δώσει αυτό που αποκαλύπτεται από εκείνον, όταν θα φανερωθεί όπως είναι ο ίδιος και θα μας παραλάβει για να μας εξυψώσει μέχρι τον εαυτό του.
↧