«Αυτό που ακούσαμε, αυτό που είδαμε με τα μάτια μας, αυτό που οραματιστήκαμε και με τα χέρια μας ψηλαφήσαμε από το Λόγο, την Ομιλία της ζωής, σας το αναγγέλλουμε» (1Ιω. 1,1-3). (…) Ο Ενσαρκωμένος Λόγος έγινε γνωστός στους αποστόλους με δύο τρόπους: Τον γνώρισαν κατ’ αρχάς με την όραση, λαβαίνοντας από τον ίδιο το Λόγο τη γνώση του Λόγου, και στη συνέχεια με την ακοή, λαβαίνοντας αυτή τη φορά τη μαρτυρία του Ιωάννη του Βαπτιστή τη γνώση του Λόγου.
Όσο αφορά το Λόγο, ο Ιωάννης ο ευαγγελιστής επιβεβαιώνει κατ’ αρχήν: «Είδαμε τη δόξα του» (…) Για τον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο, αυτά τα λόγια συνδέονται με αυτό που προηγείται στο ευαγγέλιο του Ιωάννη: «Ο Λόγος έγινε σάρκα». Ο ευαγγελιστής θέλει να πει: η ενσάρκωση μας μετέφερε όχι μόνο το δώρο να γίνουμε παιδιά του Θεού, αλλά επίσης το δώρο να δούμε τη δόξα του. Πράγματι, τα μάτια αδύναμα και άρρωστα δεν μπορούν από μόνα τους να δουν το φως του Ήλιου, αλλά όταν λάμπει μέσα από ένα σύννεφο ή μέσα από ένα σώμα αδιαφανές, το κατορθώνουν. Πριν από την ενσάρκωση του Λόγου, τα ανθρώπινα πνεύματα ήσαν ανίκανα να δουν αφ’ εαυτού τους το φως «που φωτίζει κάθε άνθρωπο». Τέλος για να μη στερούνται από τη χαρά να Το δουν, το ίδιο το φως, ο Λόγος του Θεού, θέλησε να ντυθεί με σάρκα για να μπορέσουμε να τον δούμε.
Τότε, οι άνθρωποι «στρέφονται προς την έρημο και είδαν τη δόξα του Κυρίου μέσα από τα σύννεφα» (Εξ 16,10) δηλαδή το Λόγο του Θεού ενσαρκωμένο. (…). Και ο άγιος Αυγουστίνος παρατηρεί ότι, για να μπορέσουμε να δούμε το Θεό, ο Λόγος θεράπευσε τα μάτια των ανθρώπων κάνοντας με τη σάρκα του ένα σωτήριο κολλύριο. (…) Ιδού γιατί αμέσως μετά που είπε: «Ο Λόγος έγινε σάρκα» ο ευαγγελιστής προσθέτει: «Και είδαμε τη δόξα του», ήταν σαν να έλεγε ότι αμέσως έβαλε το κολλύριο και τα μάτια μας θεραπεύτηκαν. (…). Είναι αυτή τη δόξα που ο Μωυσής επιθυμούσε να δει και δεν είδε παρά τη σκιά καιτο σύμβολο. Οι Απόστολοι, απεναντίας, είδαν την ίδια του τη λαμπρότητα.
↧