Αν λέγεται ότι ο Χριστός έλαβε το Άγιο Πνεύμα, είναι ως άνθρωπος και εφόσον άρμοζε στον άνθρωπο να το λάβει. Χωρίς αμφιβολία, είναι ο Υιός του Θεού Πατέρα και γεννημένος από την Ουσία του και αυτό πριν από την ενσάρκωση και μάλιστα πριν από τους αιώνες. Παρόλα αυτά δεν δοκιμάζει καμιά λύπη με το να ακούει το Πατέρα να του λέει, τώρα που έγινε άνθρωπος: «Είσαι ο Υιός μου, εγώ σήμερα σε γέννησα».
Εκείνος που ήταν Θεός, γεννημένος από «Εκείνον πριν από τους αιώνες, ο Πατέρας να λέει: εγώ σήμερα σε γέννησα, αυτό σημαίνει ότι μας δέχεται ως υιοθετημένα παιδιά του, γιατί ολόκληρη η ανθρωπότητα εμπεριεχόταν στο Χριστό, ως άνθρωπο. Με αυτή την έννοια, λέμε ότι ο Πατέρας, ενώ ο Υιός του κατείχε ήδη το Πνεύμα του, ότι του το δίνει εκ νέου, ώστε να λάβουμε τη δωρεά του Πνεύματος στο πρόσωπό του. Ο Χριστός δεν έλαβε το Άγιο Πνεύμα για τον εαυτό του, αλλά μάλλον για εμάς, που βρισκόμαστε ενωμένοι μαζί του. Γιατί είναι δι Αυτού που φθάνουν σ’ εμάς όλα τα αγαθά.
↧
