Η Μακάρια Παρθένος, της οποίας ο προορισμός της υπήρξε να γίνει μητέρα του Θεού, εναρμονιζόταν, από όλη την αιωνιότητα με εκείνον της Ενσάρκωσης του Λόγου του Θεού, υπήρξε πάνω στη γη, από επιθυμία της Θεϊκής Πρόνοιας, η Μητέρα του Θείου Λυτρωτή, η συνεργάτισσα του Κυρίου η πιο γενναιόδωρη που υπήρξε ποτέ και η πιο ταπεινή δούλη του. Εκείνη που συνέλαβε το Χριστό, τον γέννησε, τον τάισε, τον παρουσίασε στον Πατέρα μέσα στο Ναό και υπέφερε με τον Υιό της που πέθαινε πάνω στο σταυρό, συνεργάστηκε με τρόπο ξεχωριστό στο έργο του Σωτήρα με την υπακοή της, την πίστη της, την ελπίδα της και την ένθερμη αγάπη της. Συνεργάστηκε αληθινά στην αποκατάσταση της επουράνιας ζωής μέσα στις ψυχές. Ιδού γιατί υπήρξε για εμάς μια μητέρα στην τάξη της χάρης. Η μητρότητα αυτή της Μαρίας διαρκεί ασταμάτητα, σύμφωνα με το σχέδιο της χάρης… Πράγματι μεταστάσα στον ουρανό, δεν εγκατέλειψε αυτό το σωτήριο ρόλο, αλλά συνεχίζει, με τη μεσιτεία της, να μας αποκτά χάριτες για την αιώνια σωτηρία μας. Μέσα από τη μητρική της αγάπη, ασχολείται με τους αδελφούς του Υιού της που είναι ακόμη προσκυνητές και βρίσκονται αντιμέτωποι σε κινδύνους και δυσκολίες, μέχρι να φθάσουν στην ευτυχία της πατρίδας. Είναι γι αυτό η Μακάρια Παρθένος επονομάζεται με τους τίτλους, Συνήγορος, Συνδρομήτρια, Βοήθεια και μεσίτρια … Κανένα δημιουργημένο ον δεν μπορεί να εξισωθεί ποτέ στο επίπεδο του ενσαρκωμένου Λόγου, του Λυτρωτή μας. Αλλά όπως οι ιεροί λειτουργοί και ο πιστός λαός συμμετέχουν με ποικίλους τρόπους στο ιερατείο του Χριστού και όπως η μοναδική καλοσύνη του Θεού διαχέεται αληθινά πάνω σε όλα τα δημιουργήματα με πολλούς τρόπους, το ίδιο επίσης η μοναδική μεσιτεία του Λυτρωτή δεν αποκλείει αλλά προκαλεί στα πλάσματα μια ποικίλη συνεργασία, που προέρχεται από την μια και μοναδική πηγή…
↧