Υπάρχουν άνθρωποι υγιείς (…) που θέτουν την εμπιστοσύνη τους στη δική τους δικαιοσύνη, πράγματι, το να είσαι υγιής αφ’ εαυτού σου, και θεωρώντας σε ως υγιείς, αρνούνται το φάρμακο, και θανάτωσαν το γιατρό τον ίδιο. Ως εκ τούτου δεν είναι ανθρώπους ισχυρούς που ο Κύριος ήλθε να καλέσει, αλλά αδύνατους. (…)
Ω! Εσείς οι ισχυροί που δεν έχετε ανάγκη από γιατρό! Η δύναμή σας δεν προέρχεται από την υγεία σας, αλλά από την τρέλα σας. (…). Ο Διδάσκαλος της ταπεινοσύνης, που συμμερίστηκε την αδυναμία μας και μας κατέστησε συμμέτοχους της θεότητάς του, κατέβηκε από τον ουρανό για να μας δείξει το δρόμο και να γίνει ο ίδιος δρόμος σ’ εμάς. Προ πάντων θέλησε να μας αφήσει το παράδειγμα της ταπεινοσύνης του (…) ώστε να μας μάθει να ομολογούμε τις αμαρτίες μας, να γινόμαστε ταπεινοί ώστε να αποβούμε ισχυροί και να κάνουμε δικό μας το λόγο του αποστόλου Παύλου: «Όταν είναι αδύναμος, τότε είμαι αληθινά ισχυρός» (2Κορ. 12,10). (…)
Όσο για εκείνους που κολακεύονται να είναι ισχυροί, που ισχυρίζονται, με άλλα λόγια, να είναι δυνατοί από δική τους ικανότητα, «έπεσαν πάνω στην πέτρα του προσκόμματος» (Ρωμ. 9,32) (…) Είναι άνθρωποι ισχυροί που έπεσαν πάνω στο Χριστό, υπερηφανευόμενοι για τη δικαιοσύνη τους. Αυτοπροβλήθηκαν πάνω από τα πλήθη των αδυνάτων που έτρεχαν προς το γιατρό. Γιατί; Απλά επειδή θεωρούσαν τους εαυτούς των ισχυρούς. (…) Θανάτωσαν το γιατρό όλων των ανθρώπων. Αλλά εκείνος μέσα από το θάνατό του, ετοίμασε για όλους τους αρρώστους ένα φάρμακο με το αίμα του.
↧