«Χαρά μεγάλη εν Κυρίω, και η ψυχή μου χαίρεται για το Θεό μου» (Ης. 61,10). (…) Η έλευση, η παρουσία του Κυρίου για την οποία μιλάει ο προφήτης σ’ αυτό το εδάφιο, είναι το φιλί που αναζητά η Νύμφη του Άσμα Ασμάτων όταν λέει: «Ας με φιλήσει με το φιλί του στόματός του» (Ασμ. 1,1). Και αυτή η πιστή Νύμφη είναι η Εκκλησία: γεννήθηκε μέσα στους πατριάρχες και αρραβωνιάστηκε επί Μωυσή και με τους προφήτες, με τη διακαή επιθυμία της καρδιάς της, Αναστέναζε με την επιθυμία να έλθει ο Αγαπημένος. (…) Γεμάτη χαρά τώρα που έλαβε αυτό το φιλί, αναφωνεί από ευτυχία: «Χαίρω χαρά μεγάλη εν Κυρίω!»
Συμμετέχοντας σ’ αυτή τη χαρά, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο περίφημος «φίλος του Νυμφίου» ο έμπιστος των μυστικών του Νυμφίου και της Νύμφης, ο μάρτυρας της αμοιβαίας αγάπης τους, αναφωνούσε: «Ο Νυμφίος είναι εκείνος στον οποίο ανήκει η Νύμφη, όσο για το φίλο του Νυμφίου, στέκεται παρών, ακούει τη φωνή του Νυμφίου, και είναι γεμάτος χαρά. Αυτή είναι η χαρά μου και είμαι πλήρης» (Ιω. 3,29). Χωρίς αμφιβολία, αυτός που υπήρξε πρόδρομος του Νυμφίου στη γέννησή του, πρόδρομος επίσης στο Πάθος του, όταν κατέβηκε στον Άδη, ανήγγειλε την Καλή Είδηση στην Εκκλησία που ήταν παρούσα εκεί, αναμένοντας. (…)
Αυτό το εδάφιο αρμόζει λοιπόν, εντελώς στην χαρούμενη Εκκλησία, όσο, για την κάθοδο στον Άδη, σπεύδει ήδη προς συνάντηση του Νυμφίου: «Χαίρω χαρά μεγάλη εν Κυρίω, και το πνεύμα μου αγάλλεται για το Θεό μου. Ποια είναι, λοιπόν, η αιτία αυτής της χαράς μου; Ποια είναι η αιτία της αγαλλίασής μου; Είναι ότι με έντυσε με ενδύματα σωτηρίας και με τύλιξε στο πανωφόρι της χαράς (εδ. 11). Στο πρόσωπο του Αδάμ απογυμνώθηκα, υποχρεώθηκα να μαζέψω φύλλα συκιάς για να κρύψω τη γύμνια μου, τυλιγμένη άθλια σε δέρματα, διώχτηκα από τον παράδεισο (Γεν 3, 7.21). Αλλά τώρα, ο Κύριός μου και ο Θεός μου αντικατάστησε τα φύλλα με το ένδυμα της σωτηρίας. Εξ αιτίας του Πάθους του με τη σάρκα μας, με έντυσε με ένα πρώτο ένδυμα, το ένδυμα του βαπτίσματος και με την άφεση των αμαρτιών, και στη θέση του ενδύματος από δέρμα θνητό, με τύλιξε με ένα δεύτερο ένδυμα, το ένδυμα της ανάστασης και της αθανασίας».
↧