Σήμερα θα ήθελα να αναφερθώ εν συντομία σε μια άλλη εικόνα που μας βοηθούν να παρουσιάσουμε το μυστήριο της Εκκλησίας: την εικόνα του Ναού (Β’ Βατικανού ΙΙ, Φως των Εθνών 6) … Στην Ιερουσαλήμ, ο μεγάλος Ναός του Σολομώντα ήταν ο τόπος συνάντησης, με την προσευχή, με το Θεό. Στο εσωτερικό του Ναού, υπήρχε η κιβωτός της Διαθήκης…, μια υπενθύμιση ότι ο Θεός βρίσκεται πάντοτε μέσα στην ιστορία του λαού του… Κι εμείς επίσης όταν πηγαίνουμε προς το Ναό οφείλουμε να θυμούμαστε αυτή την ιστορία, καθένας από εμάς τη δική του ιστορία, πως ο Ιησούς με συνάντησε, πως ο Ιησούς βάδισε μαζί μου, πως ο Ιησούς με αγαπά και με ευλογεί. Ιδού, αυτό που προεικονιζόταν στον αρχαίο Ναό, πραγματοποιήθηκε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, μέσα στην Εκκλησία: Η Εκκλησία είναι «ο οίκος του Θεού», ο τόπος της παρουσίας του, όπου μπορούμε να βρούμε και να συναντήσουμε τον Κύριο. Η Εκκλησία είναι ο Ναός όπου κατοικεί το Πνεύμα το Άγιο που την εμψυχώνει, την καθοδηγεί και την στηρίζει. Αν διερωτόμαστε που μπορούμε να συναντήσουμε το Θεό; Πού μπορούμε να έλθουμε σε κοινωνία μαζί του, δια του Χριστού; Πού μπορούμε να βρούμε το φως του Αγίου Πνεύματος που φωτίζει τη ζωή μας; Η απάντηση είναι: μέσα στο λαό του Θεού, ανάμεσά μας, που είμαστε η Εκκλησία… Και είναι το Άγιο Πνεύμα, με τα δώρα του, που διαγράφει την ποικιλία. Αυτό είναι σημαντικό: Τι κάνει το Άγιο Πνεύμα ανάμεσά μας; Προεικονίζει την ποικιλία που αποτελεί τον πλούτο μέσα στην Εκκλησία που ενώνει τα πάντα και τους πάντες, με τρόπο ώστε να αποτελούμε ένα ναό πνευματικό, μέσα στον οποίο δεν προσφέρουμε θυσίες υλικές, αλλά τους εαυτούς μας, τη ζωή μας (1Π. 2,4-5). Η Εκκλησία δεν είναι ένα μείγμα πραγμάτων και ενδιαφερόντων, αλλά είναι ο Ναός του Αγίου Πνεύματος, ο Ναός μέσα στον οποίο ο Θεός εργάζεται, ο Ναός στον οποίο ο καθένας μας, με το δώρο του βαπτίσματος είναι μια ζωντανή πέτρα… Είμαστε όλοι αναγκαίοι για να οικοδομήσουμε αυτό το Ναό! Κανένας δεν έχει ένα ρόλο δευτερεύοντα. Κανένας δεν είναι ο πιο σημαντικός μέσα στην Εκκλησία, είμαστε όλοι ίσοι στα μάτια του Θεού. Κάποιος από εσάς θα μπορούσε να πει: «ακούσετε, κύριε Πάπα, δεν είσαι ίσος μ’ εμάς». Είναι αλήθεια, είμαι όπως καθένας από εσάς, είμαστε όλοι ίσοι, είμαστε αδέλφια! Κανένας δεν είναι ανώνυμος.
↧